သူတို႔ မဂၤလာေဆာင္ခဲ့တာ အခုဆို ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ။ ေကာင္ေလးက စာေပပိုင္းမွာ အားသန္ေတာ့ နက္ေပၚမွာ စာေတြ ေရးၿပီး တင္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔စာကို ဖတ္ဖူးတဲ့လူက ခပ္ရွားရွားရယ္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္တဲ့ အလုပ္နဲ႔လည္း အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းတယ္။ မဂၤလာပြဲေတြ လိုက္႐ိုက္တာပဲ မ်ားတယ္။ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ ေကာင္မေလးလည္း အျပန္အလွန္ေပါ႔။ ေကာင္မေလးက စိတ္ျမန္ လက္ျမန္နဲ႔ ေဒါသလည္း အထြက္ျမန္တယ္။ ေဒါႀကီးေမာႀကီးနဲ႔ ေကာင္ေလးကို အျမဲ ဆက္ဆံတတ္ေပမယ့္ ေကာင္ေလးကေတာ့ အျမဲလိုလို ခြင့္လႊတ္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။
ဒီေန႔လည္း ေကာင္မေလး ကမူး႐ွဴးတုိး လုပ္ျပန္ၿပီ။
မ - မင္း ဘာလို႔ ငါ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္မွာ ဓါတ္ပံု မ႐ိုက္ေပးႏုိင္ရတာလဲ။ သူ ပိုက္ဆံေပးမယ္လို႔ ငါ႔ကို ကတိေပးထားတယ္။
က - ငါ အဲဒီေန႔ အခ်ိန္ မရွိဘူး။
မ - အန္
က - ဘာျဖစ္
မ - အခ်ိန္မရဘူး ?? ဒီ ဝတၳဳေတြ ေလွ်ာ့ေရးပါလား။ ဒါဆို လုိအပ္သေလာက္ အခ်ိန္ေတြ ရၿပီပဲ။
က - ငါ .... တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ ငါရဲ႕ အေရးအသားေတြကို အသိအမွတ္ ျပဳလာမွာပါ။
မ - ဟမ္ ငါ အဲဒါ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ အဲဒီပြဲကို မင္း ဓါတ္ပံု သြား႐ိုက္ကို ႐ိုက္ေပးရမယ္။
က - ဟင့္အင္း
မ - တစ္ခါတည္းေတာင္ မရဘူးေပါ႔။
က - ဟင့္အင္း
ဒီထက္ ဘာမွ ဆက္ညႇိႏႈိင္းစရာ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးက ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ သတိေပးလုိက္တယ္။ "သံုးရက္အတြင္း အင္း ဆိုတဲ့ အေျဖပဲ ၾကားခ်င္တယ္။ အဲလို မဟုတ္ရင္ေတာ့လား ......"
ပထမေန႔ ... ေကာင္မေလးက မီးဖိုေခ်ာင္၊ ကြန္ျပဴတာ၊ ေရခ်ဳိခန္း၊ ေရခဲေသတၱာ၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားစက္၊ DVD ဖြင့္စက္ စတဲ့ ပစၥည္းေတြ အားလံုးကို လံုး၀ ေပးမထိေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ကလြဲလို႔ေလ။ သူ႔ရဲ႕ စာနာစိတ္ကို ျပခ်င္လို႔ပဲ ထင္စရာရွိတယ္ေနာ္။ ဘယ္ကလာ။ ဒီကုတင္မွာ သူလည္း အိပ္ရဦးမွာကိုး။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးက မႈတဲ့ပံု မေပၚဘူး။ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ က်န္ေနေသးတာပဲ ေအးေဆးေပါ႔။
ဒုတိယေန႔ ... ေကာင္မေလးက ျဖတ္ေလးျဖတ္အျပင္ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ရွိသမွ် အကုန္ သိမ္းပစ္လုိက္ၿပီး သတိေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ့္ဖာသာ သူမ်ား အကူအညီ ေတာင္းေပေတာ့။ မင္းကုသိုလ္နဲ႔ မင္းပဲ။
ေကာင္ေလး အခုေတာ့ တုိင္ပတ္ၿပီ။ ညေရာက္ေတာ့ သူ႔ကုိ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ရွာေတာ့တယ္။ ဒီကိစၥ ရပ္တန္းက ရပ္ဖုိ႔ေပါ႔။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိ။ သူ ဘာေျပာေျပာ ဟင့္အင္းပဲ။ သေဘာမတူမခ်င္းေပါ႔။
တတိယေန႔ ည ... ကုတင္ေပၚမွာ ေကာင္ေလးက လွဲေနၿပီး တစ္ဘက္ကို ေငးၾကည့္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးလည္း ကုတင္ေပၚလွဲၿပီး တျခားတစ္ဘက္ကို ေငးေမာေနတယ္။
က - ငါတို႔ ေျပာဖို႔ လိုလာၿပီ။
မ - မဂၤလာေဆာင္ ကိစၥ မဟုတ္ရင္ မေျပာနဲ႔။
က - အေတာ္ေလး အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥ မုိ႔ပါ။
ေကာင္မေလး ၿငိမ္ေနတယ္။
က - ငါတို႔ လမ္းခြဲရေအာင္။
ေကာင္မေလး သူ႔ရဲ႕ နားေတြကို မယံုႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္သြားတယ္။
က - ငါ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို သိကၽြမ္းခဲ့တယ္။
ေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္ကို တင္းသြားတယ္။ သူ႔ကုိ ႐ိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ လက္ေတြက အေတာ္ေလး ေလးလံေနေတာ့ ေကာင္ေလးဆီ မေရာက္ဘဲ သူ႔ေဘးနားတင္ ျပန္က်သြားတယ္။ သူ႔ကုိ ဘာမွ ဆက္မေျပာေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူမရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကလည္း စိုစြတ္ေနၿပီ။ ေကာင္ေလးဟာ ဓါတ္ပံုတစ္ပံုကုိ သူ႔ ဗိုက္နားကေန ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ အတြင္းခံ အိတ္ထဲမွာ ထည့္ထားပံုပဲ။ ေအးေလ။ ေကာင္မေလး မေန႔က ဒီေလာက္ ေမႊေနတာ သူ မႏိႈက္ၾကည့္မိတာ ဆိုလို႔ အဲဒီ အိတ္ကပ္ပဲ ရွိမွာေပါ႔။ ေပါ႔ဆလိုက္တာ ...
က - တကယ္ေတာ္တဲ့ မိန္းကေလးပါ။
ေကာင္မေလး မ်က္ရည္ေတြ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်လာၿပီ။
က - စိတ္ရင္းေလးလည္း ေကာင္းရွာတယ္။
ေကာင္မေလးရဲ႕ အသည္း အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ ကြဲၿပီ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ ႏွလံုးသားနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ တျခား မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္ေနၿပီေလ။
က - သူက ေျပာတယ္။ ငါတို႔ လက္ထပ္ၿပီး ၾကရင္ ငါ႔ရဲ႕ စာေပပိုင္း လိုက္စားမႈေတြကို အျပည့္အ၀ အားေပး ေထာက္ပံ့မယ္တဲ့။
ေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္ သ၀န္တိုသြားတယ္။ သူလည္း ဟိုးအတိတ္ရဲ႕ တခ်ိန္က ဒီလိုပဲ ေျပာခဲ့တာေလ။
က - သူ ငါ႔ကို တကယ္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္တာပါ။
"ငါကေတာ့ မဟုတ္လို႔လား ... " လို႔ ေကာင္မေလး ထေအာ္ ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေနတယ္။
က - ဒါေၾကာင့္ ငါ မလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေတြကို အတင္းအက်ပ္ တြန္းအားေပးၿပီး သူ မလုပ္ခိုင္းေလာက္ဘူး။
ေကာင္မေလး စဥ္းစားရၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေဒါသေတြကေတာ့ မၿငိမ္မသက္နဲ႔။
က - ငါ ႐ိုက္ေပးထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေလးကို မင္း ၾကည့္ၾကည့္မလား။
မ - ..... !
ဓါတ္ပံုကို ေကာင္မေလးရဲ႕ မ်က္စိနား ေရႊ႕ေပးလိုက္တယ္။ ေဝဝါးေနတဲ့ မ်က္စိ၊ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ေဒါသ အဟုန္နဲ႔ ေကာင္ေလးရဲ႕ လက္ကုိ ပုတ္ခ် ပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး "ျဖန္း" ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔အတူ နီးျမန္းသြားတဲ့ ပါးတစ္ဖက္။
ေကာင္ေလး သက္ျပင္း ခ်လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ငိုေနတယ္။
သူ ဓါတ္ပံုကို သူ႔ အိတ္ကပ္ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္တယ္။
ေကာင္ေလး မီးကို ပိတ္ၿပီး အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး မီးကို ဖြင့္ၿပီး ထ ထိုင္လိုက္တယ္။ ေကာင္ေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။ ေကာင္မေလးေတာ့ အိပ္ခ်င္စိတ္ကို လံုးလံုး မရွိေတာ့ဘူး။ သူရဲ႕ မာေက်ာခဲ့တဲ့ ဆက္ဆံမႈေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
သူ ထပ္ငိုျပန္တယ္။ အေၾကာင္းအရာ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ စဥ္းစားၿပီးေနာက္ ေကာင္ေလးကို ႏႈိးလိုက္ခ်င္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး စကားေျပာၾကရေအာင္ပါ။ ေနာက္ေနာင္ ဖိအားမေပးေတာ့ဘူးေပါ႔။ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဗိုက္ကို လွမ္းၾကည့္မိတယ္။ ဟိုမိန္းကေလး ဘယ္လိုပံုပါလိမ့္ ဆိုတာလည္း သိခ်င္လာတယ္။
ဓါတ္ပံုကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး တအားကို ငိုခ်င္သြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရယ္လည္း ရယ္ေနတယ္။ ႏွပ္ေခ်းရႊဲရႊဲ ျပံဳးျဖဲျဖဲ နဲ႔ ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးထင္တယ္။
ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ထားတာ အေတာ္ေလး ေကာင္းတယ္။ ေကာင္မေလးကို ႐ိုက္ေပးထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေလ။ သူ ဒူးကို ေကြးခ်လိုက္ၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႕ ဗုိက္ကို အနမ္းေလးနဲ႔ တန္ဆာဆင္လိုက္တယ္။
သူက တေလွ်ာက္လံုး အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာေလ။ သူ ျပံဳးႏုိင္ရွာၿပီေပါ႔။
ဘယ္လိုခ်စ္မလဲ သင္ယူမွာလား။
ၿပီးျပည့္စံုတဲ့လူကို မရွာပါနဲ႔။
မျပည့္စံုတဲ့သူကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ျမင္တတ္ဖုိ႔ပဲ သင္ယူပါ။
--
From http://gtuonlinefriends.ning.com/profiles/blog/show?id=2660565%3ABlogPost%3A825924&xgs=1&xg_source=msg_share_post
Friday, September 30, 2011
Thursday, September 29, 2011
ဘဝအေမာေျပဟာသ(3)
ငွက္ေလး | 10:03 AM |
ဘဝအေမာေျပ
> 1.လံႈ႕ေဆာ္စာ
>
> ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆူးေလကားဂိတ္တြင္ လူတစ္ေယာက္သည္ စာရြက္လြတ္မ်ားကို က်ဲခ်ေနသည္။
> ဤသည္ကို ျမင္ေသာအခါ ရဲမ်ားက၎ကိုဖမ္းၿပီး ရဲစခန္းသို႔ေခၚလာသည္။
> ရဲမွဴးက အသံမာမာႏွင့္ ေမးသည္။
> “ေဟ့လူ . . . ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္တာလဲ”
> “ဘာလုပ္ရမလဲ။ လႈံ႕ေဆာ္စာ ေ၀ေနတာေလ”
> “က်ဳပ္ကို အေၾကာင္လာရိုက္မေနနဲ႔။ စာရြက္ေပၚမွာ ဘာမွမေရးထားဘူး”
> “ဘာေရးစရာလိုလဲ ဗ်ာ။ ဒီအတိုင္းလဲ ရွင္းေနတာပဲ ဥစၥာ”
> 2.ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး
> ေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္ေနသည့္ ကာလျဖစ္သည္။
> လူႀကီးတစ္ေယာက္ အသားဆိုင္ထဲသို႔ ၀င္ၿပီးေမးသည္။
> “ဘာသား ရွိလဲ ဗ်ာ”
> “ဘာသားမွ မရွိဘူး”
> လူႀကီး ဆိုင္မွ ထြက္ၿပီးမွတ္စုစာအုပ္တြင္ . . .
> “အသားဆိုင္တြင္ ဘာသားမွ မရွိ”
> ဟု ေရးသည္။
> ထို႔ေနာက္ ၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္သို႔ ၀င္သည္။
> “၀က္အူေခ်ာင္းရွိလား”
> “မရွိဘူး”
> လူႀကီး ၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္မွ ထြက္ၿပီး မွတ္စုစာအုပ္တြင္ေရးသည္။
> “၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္တြင္ ၀က္အူေခ်ာင္းမရွိ”
> လူႀကီးေနာက္မွ ကားတစ္စီးလိုက္လာၿပီး အရပ္၀တ္ႏွင့္ လူႏွစ္ေယာက္က
> ၎ကိုကားေပၚဆြဲတင္ကာ ေထာက္လွမ္းေရး ရံုးသို႔ ေခၚသြားသည္။
> ရံုးခန္းထဲတြင္ အရာရွိျဖစ္သူကေျပာသည္။
> “ဒီ (ေရြးေကာက္ပြဲ) ကာလသာမဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ားလိုလူမ်ဳိးကို အဆံုးစီရင္ပစ္တယ္။
> အခု ခင္ဗ်ားကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သတိေပးလိုက္တယ္။ သြားေတာ့”
> အျပင္ဘက္တြင္ လူႀကီးသည္ မွတ္စုစာအုပ္ကို ထုတ္ၿပီး ေရးသည္။
> “ေထာက္လွမ္းေရးတြင္လည္း က်ည္ဆံမရွိ”
> 3.အေၾကာင္းအရင္း
> ကိုဘေမာင္တစ္ေယာက္ ဗမာႏိုင္ငံမွ အၿပီးအပို္င္ထြက္ခြါရန္ ေလွ်ာက္လြာတင္သည္။
> အဘယ္ေၾကာင့္ထြက္ခြါခ်င္သနည္းဟု တာ၀န္ရွိသူက ေမးရာ၎က ဤသို႔ေျဖသည္။
> “အေၾကာင္းအရင္း ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ ပထမ အေၾကာင္းကဘာလဲဆိုေတာ့
> က်ေနာ့ ညာဘက္အခန္းကလူက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ၿပိဳကြဲ က်ဆံုးသြားရင္
> က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့ မိသားစုကို လည္လွီးသတ္မယ္လို႔ ေျပာတယ္”
> “ဒါမ်ား အေရးလုပ္လို႔ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဘယ္ေတာ့မွ မက်ဆံုးဘူးဆိုတာ
> ခင္ဗ်ားလဲ သိသားနဲ႔”
> “အဲ့ဒါက ဒုတိယအေၾကာင္းအရင္းပါ”
>4. ျပစ္မႈမေျမာက္ပါ
>
> အရက္ေသစာေသာက္စားမႈကို တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနၾကသည္။
> အရက္ခိုးခ်က္သည့္အမႈကို ျပည္သူ႔တရားရံုးတစ္ခုတြင္စစ္ေဆးေနသည္။
> “ခင္ဗ်ားရဲ႕အိမ္မွာ အရက္ခိုးခ်က္တဲ့ ကိရိယာေတြေတြ႕တယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲလား”
> “မွန္ပါတယ္”
> “ဒါဆို အရက္ခိုးခ်က္ခဲ့တယ္ေပါ့ . . .”
> “မခ်က္ပါဘူး”
> “ခ်က္တဲ့ကိရိယာ ရွိေနမွေတာ့ ခင္ဗ်ား မခ်က္ပဲ ေနပါ့မလား”
> “မခ်က္ပါဘူး”
> စဥ္းစားရန္ ရံုးေတာ္ကို ေခတၱရပ္နားလိုက္သည္။
> ျပန္စသည္ႏွင့္စီရင္ခ်က္ကို တရားသူၾကီးက ဖတ္ၾကားသည္။
> “အရက္ခိုးခ်က္မႈျဖင့္ တရားခံအား ေထာင္ဒဏ္7ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
> ကိုင္း ! တရားခံကို ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာ ရွိရင္ ေျပာခြင့္ျပဳပါတယ္”
> “က်ေနာ့ကို အဓမၼက်င့္မႈနဲ႔လည္း အျပစ္ဒဏ္ေပးေစလိုပါတယ္”
> “ဘာလဲ။ ခင္ဗ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အဓမၼက်င့္ခဲ့လို႔လား”
> “မက်င့္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ . . . ကိရိယာေနတယ္ေလ
> 5.ထူးဆန္းလိုက္တာ
>
> ကိုမင္းမင္းတစ္ေယာက္ အရက္ဘားထဲသို႔ ၀င္လာၿပီး ၀ီစကီ ငါးပက္ မွာသည္။
> စာပြဲထိုးလာခ်ေပးသည္ႏွင့္ တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိုက္သည္။
> ေနာက္ ေလးပက္မွာသည္။
> ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေစာေစာကကဲ့သို႔ တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိုက္ျပန္သည္။
> ေနာက္ သံုးပက္မွာသည္။
> မနားတမ္းေသာက္ခ်လိုက္သည္။
> ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ပက္ထပ္မွုာသည္။
> ေရာက္လာေသာ ခြက္ေတြကို ၾကည့္ရင္ လွ်ာေလး အာေလးျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
> “ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတာပဲ။ ေလွ်ာ့ေသာက္ေလေလ- မူးေလေလပါလား . . .”
> 6.အႁမႊာပူးလားလို႔
>
> သားဖြားေဆးရံုထဲသို႔ ကိုမင္းမင္း ေရာက္လာသည္။
> ဇနီးသည္၏ အခန္းထဲသို႔ ၀င္သည္။ ဇနီးေဘးက ေမြးခါစကေလးကို ၾကည့္ၿပီး
> ၀မ္းသာအားရေအာ္သည္။
> “ဟန္က်တာပဲ။ အႁမႊာပူးေဟ့”
> သူနာျပဳဆရာမက လွမ္းေျပာသည္။
> “အႁမႊာပူးမဟုတ္ဘူး။ တစ္ေယာက္ထဲပါ။ ေနာက္တစ္ခါလာရင္ အရက္မေသာက္ဘဲ လာခဲ့ေနာ္”
> 7.ကုန္ၿပီ
>
> အရက္ဘားထဲမွ ထြက္လာၿပီး မျဖတ္ကူးရေနရာတြင္ လမ္းကူးသူကို ယာဥ္ထိန္းရဲက
> ေနာက္မွ လွမ္းေအာ္သည္။
> “ေဟ့လူ! ျပန္လာခဲ့”
> ထုိလူက လွ်ာေလး အာေလးႏွင့္ ျပန္ေျဖသည္။
> “မလာႏိ္ုင္ဘူး။ ပိုက္ဆံကုန္ၿပီ”
>8. အမိန္႔နာခံတဲ့ သူ
>
> သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေရးတပ္ဖြဲ႔ထဲ၀င္ရန္ေရာက္လာၾကသည္။
> လူေတြ႕စစ္ေမးရန္ ပထမလူကိုေခၚလိုက္သည္။
> တာ၀န္ခံ အရာရွိက ေျပာသည္။
> “ငါတို႔ တပ္ဖြဲ႔ဟာ အထက္အမိန္႔ကို တစ္ေသြမတိမ္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့
> မူေပၚမွာ အေျခခံထားတယ္။
> တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ အထက္လူႀကီးခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ရတယ္။ ဘာဆင္ေျခမွ မေပးရဘူး။
> ကိုင္း! ခင္ဗ်ားကို စစ္ေဆးတဲ့ အေနနဲ႔ ေဟာဒီေျခာက္လံုးျပဴးကို ယူသြား။
> အျပင္မွာေစာင့္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုပစ္သတ္လိုက္”
> ထိုလူက ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ျဖင့္ျပန္ေျပာသည္။
> “ဟာ . . . က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းကို မလုပ္ရက္ပါဘူးဗ်ာ”
> “ေဟ့ . . . တပ္ထဲ ၀င္ခ်င္ရင္ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္စမ္း”
> ထိုအခါ ေလးလံေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္သြားသည္။
> အတန္ၾကာမွ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ အခန္းထဲသို႔ ျပန္၀င္လာသည္။
> အရာရွိကေျပာသည္-
> “ဘာတုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတာတုန္း။
> ငါတို႔က ေသြးဆာေနတဲ့ သားရဲတိရစာၦေတြမဟုတ္ပါဘူးကြ။
> ေျခာက္လံုးျပဴးထဲကို က်ည္ဆံ ငါတို႔ ထည့္မေပးလိုက္ပါဘူး။ မင္းကို စမ္းသပ္တာပါ။
> အျပင္မွာ တပ္ထားတဲ့ ကင္မရာကေနတဆင့္ မင္းေသနတ္ခလုတ္ႏွိပ္လိုက္တာကို
> တို႔ေတြျမင္လိုက္ပါတယ္။
> မင္းအမိန္႔အတိုင္းလုပ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီ။ ငါတို႔ ေက်နပ္တယ္။
> ကိုင္း! မင္းသူငယ္ခ်င္းကို အထဲလြတ္လိုက္ေတာ့”
> “ေခၚလို႔ မရေတာ့ဘူး”
> “ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
> ““ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တာ မေသေတာ့ ေကာ္ရစ္တာမွာရွိတဲ့ ကုလားထိုင္နဲ႔ သူ႔ကို
> က်ေနာ္ ရိုက္လိုက္တာ ကိစၥေခ်ာသြားၿပီ။”
>9. ႏိုင္ငံျခားျပန္ ကိုေမာင္ေမာင္
>
> ကိုေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ မေလးရွားမွ ျပန္မည္။
> ေနရပ္သို႔ မျပန္ခင္ ဘာ၀ယ္သြားရရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစာသည္။
> တီဗြီ၊ ေရဒီယိ္ုႏွင့္ စည္သြပ္ဗူး၀ယ္သြားမည္ဟု ဆံုးျဖစ္လိုက္သည္။
> ေနရပ္သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ပထမဆံုး တီဗြီလိုင္းကို ဖြင့္လိုက္သည္။
> ပထမလိုင္းကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး မိန္႔ခြန္းေျပာေနပံု ေပၚလာသည္။
> ဒုတိယလိုင္းကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ဘာမွ်မထူး။ ဒီမွာလဲ စကားေျပာေနသည္။
> သို႔ႏွင့္ - ေရဒီယိုကို ဖြင့္သည္။ မထူး။ ဒီမွာလဲ ထိုမိန္႔ခြန္းကိုပဲ
> ထုတ္လြင့္ေနသည္။
> ကိုေမာင္ေမာင္ စိတ္ညစ္လာသည္။
> ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ စည္သြပ္ဗူးမ်ားဆီသို႔ မ်က္လံုးေရာက္သြားသည္။
> ထို႔ေနာက္ တစ္ကုိယ္တည္း ေျပာလိုက္သည္။
> “မဖြင့္ဘူးကြာ . . . .!”
> 10.ေျပာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး
>
> လူႀကီးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။
> ရုတ္တရက္ ေခၚသံလိုလုိၾကားလိုက္ရသည္။
> “ေဟ့! လူယုတ္မာ”
> အသံလာရာဘက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္ကိုေတြ႕သည္။
> လမ္းေပၚတြင္ မည္သူတစ္ေယာက္မွ မရွိသျဖင့္ မိမိကို ရည္ၫြန္းသည္ဟု
> လူၾကီးသေဘာေပါက္လိုက္သည္။
> သို႔ေသာ္ တိရစာၦန္ႏွင့္ရန္ျဖစ္လွ်င္လူၾကားလို႔ ေကာင္းမည္မဟုတ္သျဖင့္
> ဘာမွ်မေျပာဘဲ ဆက္သြားလိုက္သည္။
> ေနာက္တစ္ေန႔ မေန႔ကလမ္းအတိုင္းေလ်ာက္လာသည္။
> မေန႔ကအတိုင္း “ေဟ့လူ . . .”ဆိုေသာ စကားကို ၾကားရသည္။
> လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ မေန႔ကၾကက္တူေရြးပင္ျဖစ္ေနသည္။
> ေနာက္တစ္ေန႔ေလွ်ာက္လာျပန္၏။
> ဆိုခဲ့သည့္ အိမ္ေရွ႕အေရာက္တြင္ “ေဟ့! လူယုတ္မာ” ဆိုေသာ အသံထြက္ေပၚလာသည္။
> လွည့္ၾကည့္သည္။ အရင္ေန႔ေတြက ၾကက္တူေရြးပါပဲ။
> ေဒါသကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခ်ဳိးႏွိမ္ၿပီး လူၾကီးဆက္ေလ်ာက္လာသည္။
> ရဲစခန္းသို႔သြားသည္။ ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းကို ရွင္းျပသည္။
> ရဲၾကပ္တစ္ေယာက္လိုက္လာၿပီး “
> ေမြးထားေသာ ၾကက္တူေရြးဆီက ရုန္းရင္းၾကမ္းတမ္းေသာစကား
> ေနာက္တစ္ခါေျပာသံ ၾကားရပါက ဒါဏ္ေငြငါးေထာင္ရိုက္မည္။
> ၾကက္တူေရြးကို တိရစာၦန္ရံုသို႔ ပို႔မည္”ဟု သတိေပးေျပာၾကားလိုက္သည္။
> ေနာက္တစ္ေန႔။
> ရဲကို သြားတိုင္သည့္လူၾကီး မေန႔ကလမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လာသည္။
> “ေဟ့လူ”
> လူႀကီးွလွည့္ၾကည့္သည္။
> အရင္ရက္ေတြက ၾကက္တူေရြးကို ျမင္သည္။ သည္တစ္ခါ လူၾကီးက ျပန္ေမးသည္။
> “ေဟ့ေကာင္! ဘာလဲကြ”
> အတန္ငယ္ၾကာ ဘာသံမွ မၾကားရဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
> ၿပီးမွ ၾကက္တူေရြးက ေျပာသည္။
> “က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့စကားခင္ဗ်ားသိပါတယ္” တဲ့။
>
> ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆူးေလကားဂိတ္တြင္ လူတစ္ေယာက္သည္ စာရြက္လြတ္မ်ားကို က်ဲခ်ေနသည္။
> ဤသည္ကို ျမင္ေသာအခါ ရဲမ်ားက၎ကိုဖမ္းၿပီး ရဲစခန္းသို႔ေခၚလာသည္။
> ရဲမွဴးက အသံမာမာႏွင့္ ေမးသည္။
> “ေဟ့လူ . . . ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္တာလဲ”
> “ဘာလုပ္ရမလဲ။ လႈံ႕ေဆာ္စာ ေ၀ေနတာေလ”
> “က်ဳပ္ကို အေၾကာင္လာရိုက္မေနနဲ႔။ စာရြက္ေပၚမွာ ဘာမွမေရးထားဘူး”
> “ဘာေရးစရာလိုလဲ ဗ်ာ။ ဒီအတိုင္းလဲ ရွင္းေနတာပဲ ဥစၥာ”
> 2.ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး
> ေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္ေနသည့္ ကာလျဖစ္သည္။
> လူႀကီးတစ္ေယာက္ အသားဆိုင္ထဲသို႔ ၀င္ၿပီးေမးသည္။
> “ဘာသား ရွိလဲ ဗ်ာ”
> “ဘာသားမွ မရွိဘူး”
> လူႀကီး ဆိုင္မွ ထြက္ၿပီးမွတ္စုစာအုပ္တြင္ . . .
> “အသားဆိုင္တြင္ ဘာသားမွ မရွိ”
> ဟု ေရးသည္။
> ထို႔ေနာက္ ၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္သို႔ ၀င္သည္။
> “၀က္အူေခ်ာင္းရွိလား”
> “မရွိဘူး”
> လူႀကီး ၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္မွ ထြက္ၿပီး မွတ္စုစာအုပ္တြင္ေရးသည္။
> “၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္တြင္ ၀က္အူေခ်ာင္းမရွိ”
> လူႀကီးေနာက္မွ ကားတစ္စီးလိုက္လာၿပီး အရပ္၀တ္ႏွင့္ လူႏွစ္ေယာက္က
> ၎ကိုကားေပၚဆြဲတင္ကာ ေထာက္လွမ္းေရး ရံုးသို႔ ေခၚသြားသည္။
> ရံုးခန္းထဲတြင္ အရာရွိျဖစ္သူကေျပာသည္။
> “ဒီ (ေရြးေကာက္ပြဲ) ကာလသာမဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ားလိုလူမ်ဳိးကို အဆံုးစီရင္ပစ္တယ္။
> အခု ခင္ဗ်ားကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ သတိေပးလိုက္တယ္။ သြားေတာ့”
> အျပင္ဘက္တြင္ လူႀကီးသည္ မွတ္စုစာအုပ္ကို ထုတ္ၿပီး ေရးသည္။
> “ေထာက္လွမ္းေရးတြင္လည္း က်ည္ဆံမရွိ”
> 3.အေၾကာင္းအရင္း
> ကိုဘေမာင္တစ္ေယာက္ ဗမာႏိုင္ငံမွ အၿပီးအပို္င္ထြက္ခြါရန္ ေလွ်ာက္လြာတင္သည္။
> အဘယ္ေၾကာင့္ထြက္ခြါခ်င္သနည္းဟု တာ၀န္ရွိသူက ေမးရာ၎က ဤသို႔ေျဖသည္။
> “အေၾကာင္းအရင္း ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ ပထမ အေၾကာင္းကဘာလဲဆိုေတာ့
> က်ေနာ့ ညာဘက္အခန္းကလူက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ၿပိဳကြဲ က်ဆံုးသြားရင္
> က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့ မိသားစုကို လည္လွီးသတ္မယ္လို႔ ေျပာတယ္”
> “ဒါမ်ား အေရးလုပ္လို႔ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဘယ္ေတာ့မွ မက်ဆံုးဘူးဆိုတာ
> ခင္ဗ်ားလဲ သိသားနဲ႔”
> “အဲ့ဒါက ဒုတိယအေၾကာင္းအရင္းပါ”
>4. ျပစ္မႈမေျမာက္ပါ
>
> အရက္ေသစာေသာက္စားမႈကို တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနၾကသည္။
> အရက္ခိုးခ်က္သည့္အမႈကို ျပည္သူ႔တရားရံုးတစ္ခုတြင္စစ္ေဆးေနသည္။
> “ခင္ဗ်ားရဲ႕အိမ္မွာ အရက္ခိုးခ်က္တဲ့ ကိရိယာေတြေတြ႕တယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲလား”
> “မွန္ပါတယ္”
> “ဒါဆို အရက္ခိုးခ်က္ခဲ့တယ္ေပါ့ . . .”
> “မခ်က္ပါဘူး”
> “ခ်က္တဲ့ကိရိယာ ရွိေနမွေတာ့ ခင္ဗ်ား မခ်က္ပဲ ေနပါ့မလား”
> “မခ်က္ပါဘူး”
> စဥ္းစားရန္ ရံုးေတာ္ကို ေခတၱရပ္နားလိုက္သည္။
> ျပန္စသည္ႏွင့္စီရင္ခ်က္ကို တရားသူၾကီးက ဖတ္ၾကားသည္။
> “အရက္ခိုးခ်က္မႈျဖင့္ တရားခံအား ေထာင္ဒဏ္7ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
> ကိုင္း ! တရားခံကို ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာ ရွိရင္ ေျပာခြင့္ျပဳပါတယ္”
> “က်ေနာ့ကို အဓမၼက်င့္မႈနဲ႔လည္း အျပစ္ဒဏ္ေပးေစလိုပါတယ္”
> “ဘာလဲ။ ခင္ဗ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အဓမၼက်င့္ခဲ့လို႔လား”
> “မက်င့္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ . . . ကိရိယာေနတယ္ေလ
> 5.ထူးဆန္းလိုက္တာ
>
> ကိုမင္းမင္းတစ္ေယာက္ အရက္ဘားထဲသို႔ ၀င္လာၿပီး ၀ီစကီ ငါးပက္ မွာသည္။
> စာပြဲထိုးလာခ်ေပးသည္ႏွင့္ တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိုက္သည္။
> ေနာက္ ေလးပက္မွာသည္။
> ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေစာေစာကကဲ့သို႔ တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိုက္ျပန္သည္။
> ေနာက္ သံုးပက္မွာသည္။
> မနားတမ္းေသာက္ခ်လိုက္သည္။
> ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ပက္ထပ္မွုာသည္။
> ေရာက္လာေသာ ခြက္ေတြကို ၾကည့္ရင္ လွ်ာေလး အာေလးျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
> “ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတာပဲ။ ေလွ်ာ့ေသာက္ေလေလ- မူးေလေလပါလား . . .”
> 6.အႁမႊာပူးလားလို႔
>
> သားဖြားေဆးရံုထဲသို႔ ကိုမင္းမင္း ေရာက္လာသည္။
> ဇနီးသည္၏ အခန္းထဲသို႔ ၀င္သည္။ ဇနီးေဘးက ေမြးခါစကေလးကို ၾကည့္ၿပီး
> ၀မ္းသာအားရေအာ္သည္။
> “ဟန္က်တာပဲ။ အႁမႊာပူးေဟ့”
> သူနာျပဳဆရာမက လွမ္းေျပာသည္။
> “အႁမႊာပူးမဟုတ္ဘူး။ တစ္ေယာက္ထဲပါ။ ေနာက္တစ္ခါလာရင္ အရက္မေသာက္ဘဲ လာခဲ့ေနာ္”
> 7.ကုန္ၿပီ
>
> အရက္ဘားထဲမွ ထြက္လာၿပီး မျဖတ္ကူးရေနရာတြင္ လမ္းကူးသူကို ယာဥ္ထိန္းရဲက
> ေနာက္မွ လွမ္းေအာ္သည္။
> “ေဟ့လူ! ျပန္လာခဲ့”
> ထုိလူက လွ်ာေလး အာေလးႏွင့္ ျပန္ေျဖသည္။
> “မလာႏိ္ုင္ဘူး။ ပိုက္ဆံကုန္ၿပီ”
>8. အမိန္႔နာခံတဲ့ သူ
>
> သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေရးတပ္ဖြဲ႔ထဲ၀င္ရန္ေရာက္လာၾကသည္။
> လူေတြ႕စစ္ေမးရန္ ပထမလူကိုေခၚလိုက္သည္။
> တာ၀န္ခံ အရာရွိက ေျပာသည္။
> “ငါတို႔ တပ္ဖြဲ႔ဟာ အထက္အမိန္႔ကို တစ္ေသြမတိမ္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့
> မူေပၚမွာ အေျခခံထားတယ္။
> တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ အထက္လူႀကီးခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ရတယ္။ ဘာဆင္ေျခမွ မေပးရဘူး။
> ကိုင္း! ခင္ဗ်ားကို စစ္ေဆးတဲ့ အေနနဲ႔ ေဟာဒီေျခာက္လံုးျပဴးကို ယူသြား။
> အျပင္မွာေစာင့္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုပစ္သတ္လိုက္”
> ထိုလူက ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ျဖင့္ျပန္ေျပာသည္။
> “ဟာ . . . က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းကို မလုပ္ရက္ပါဘူးဗ်ာ”
> “ေဟ့ . . . တပ္ထဲ ၀င္ခ်င္ရင္ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္စမ္း”
> ထိုအခါ ေလးလံေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ အျပင္ဘက္သို႔ ထြက္သြားသည္။
> အတန္ၾကာမွ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ အခန္းထဲသို႔ ျပန္၀င္လာသည္။
> အရာရွိကေျပာသည္-
> “ဘာတုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတာတုန္း။
> ငါတို႔က ေသြးဆာေနတဲ့ သားရဲတိရစာၦေတြမဟုတ္ပါဘူးကြ။
> ေျခာက္လံုးျပဴးထဲကို က်ည္ဆံ ငါတို႔ ထည့္မေပးလိုက္ပါဘူး။ မင္းကို စမ္းသပ္တာပါ။
> အျပင္မွာ တပ္ထားတဲ့ ကင္မရာကေနတဆင့္ မင္းေသနတ္ခလုတ္ႏွိပ္လိုက္တာကို
> တို႔ေတြျမင္လိုက္ပါတယ္။
> မင္းအမိန္႔အတိုင္းလုပ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီ။ ငါတို႔ ေက်နပ္တယ္။
> ကိုင္း! မင္းသူငယ္ခ်င္းကို အထဲလြတ္လိုက္ေတာ့”
> “ေခၚလို႔ မရေတာ့ဘူး”
> “ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
> ““ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တာ မေသေတာ့ ေကာ္ရစ္တာမွာရွိတဲ့ ကုလားထိုင္နဲ႔ သူ႔ကို
> က်ေနာ္ ရိုက္လိုက္တာ ကိစၥေခ်ာသြားၿပီ။”
>9. ႏိုင္ငံျခားျပန္ ကိုေမာင္ေမာင္
>
> ကိုေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ မေလးရွားမွ ျပန္မည္။
> ေနရပ္သို႔ မျပန္ခင္ ဘာ၀ယ္သြားရရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစာသည္။
> တီဗြီ၊ ေရဒီယိ္ုႏွင့္ စည္သြပ္ဗူး၀ယ္သြားမည္ဟု ဆံုးျဖစ္လိုက္သည္။
> ေနရပ္သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ပထမဆံုး တီဗြီလိုင္းကို ဖြင့္လိုက္သည္။
> ပထမလိုင္းကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး မိန္႔ခြန္းေျပာေနပံု ေပၚလာသည္။
> ဒုတိယလိုင္းကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ဘာမွ်မထူး။ ဒီမွာလဲ စကားေျပာေနသည္။
> သို႔ႏွင့္ - ေရဒီယိုကို ဖြင့္သည္။ မထူး။ ဒီမွာလဲ ထိုမိန္႔ခြန္းကိုပဲ
> ထုတ္လြင့္ေနသည္။
> ကိုေမာင္ေမာင္ စိတ္ညစ္လာသည္။
> ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ စည္သြပ္ဗူးမ်ားဆီသို႔ မ်က္လံုးေရာက္သြားသည္။
> ထို႔ေနာက္ တစ္ကုိယ္တည္း ေျပာလိုက္သည္။
> “မဖြင့္ဘူးကြာ . . . .!”
> 10.ေျပာေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး
>
> လူႀကီးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။
> ရုတ္တရက္ ေခၚသံလိုလုိၾကားလိုက္ရသည္။
> “ေဟ့! လူယုတ္မာ”
> အသံလာရာဘက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္ကိုေတြ႕သည္။
> လမ္းေပၚတြင္ မည္သူတစ္ေယာက္မွ မရွိသျဖင့္ မိမိကို ရည္ၫြန္းသည္ဟု
> လူၾကီးသေဘာေပါက္လိုက္သည္။
> သို႔ေသာ္ တိရစာၦန္ႏွင့္ရန္ျဖစ္လွ်င္လူၾကားလို႔ ေကာင္းမည္မဟုတ္သျဖင့္
> ဘာမွ်မေျပာဘဲ ဆက္သြားလိုက္သည္။
> ေနာက္တစ္ေန႔ မေန႔ကလမ္းအတိုင္းေလ်ာက္လာသည္။
> မေန႔ကအတိုင္း “ေဟ့လူ . . .”ဆိုေသာ စကားကို ၾကားရသည္။
> လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ မေန႔ကၾကက္တူေရြးပင္ျဖစ္ေနသည္။
> ေနာက္တစ္ေန႔ေလွ်ာက္လာျပန္၏။
> ဆိုခဲ့သည့္ အိမ္ေရွ႕အေရာက္တြင္ “ေဟ့! လူယုတ္မာ” ဆိုေသာ အသံထြက္ေပၚလာသည္။
> လွည့္ၾကည့္သည္။ အရင္ေန႔ေတြက ၾကက္တူေရြးပါပဲ။
> ေဒါသကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ခ်ဳိးႏွိမ္ၿပီး လူၾကီးဆက္ေလ်ာက္လာသည္။
> ရဲစခန္းသို႔သြားသည္။ ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းကို ရွင္းျပသည္။
> ရဲၾကပ္တစ္ေယာက္လိုက္လာၿပီး “
> ေမြးထားေသာ ၾကက္တူေရြးဆီက ရုန္းရင္းၾကမ္းတမ္းေသာစကား
> ေနာက္တစ္ခါေျပာသံ ၾကားရပါက ဒါဏ္ေငြငါးေထာင္ရိုက္မည္။
> ၾကက္တူေရြးကို တိရစာၦန္ရံုသို႔ ပို႔မည္”ဟု သတိေပးေျပာၾကားလိုက္သည္။
> ေနာက္တစ္ေန႔။
> ရဲကို သြားတိုင္သည့္လူၾကီး မေန႔ကလမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လာသည္။
> “ေဟ့လူ”
> လူႀကီးွလွည့္ၾကည့္သည္။
> အရင္ရက္ေတြက ၾကက္တူေရြးကို ျမင္သည္။ သည္တစ္ခါ လူၾကီးက ျပန္ေမးသည္။
> “ေဟ့ေကာင္! ဘာလဲကြ”
> အတန္ငယ္ၾကာ ဘာသံမွ မၾကားရဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
> ၿပီးမွ ၾကက္တူေရြးက ေျပာသည္။
> “က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့စကားခင္ဗ်ားသိပါတယ္” တဲ့။
ဘဝအေမာေျပဟာသ(2)
ငွက္ေလး | 9:44 AM |
ဘဝအေမာေျပ
> 1.ပိုင္ရွင္
>
> တရားရံုးတြင္ လင္မယားကြာရွင္းျပတ္စဲလိုမႈကို ၾကားနာေနသည္။
> ကြားရွင္းၿပီးးသည့္ အခါ သားသမီးမ်ားကို မည္သူက
> ပိုင္ဆိုင္သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ဖက္ေရွ႕ေနမ်ား ေလွ်ာက္လဲ ၾကသည္။
> ေယာက်္ားဘက္က ေရွ႕ေနက ေျပာသည္။
> “ရံုးေတာ္ကို ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးပါရေစ။ ဆိုၾကပါစို႔ . . . .
> စက္ထဲကို လူတစ္ေယာက္က ပိုက္ဆံ ထည့္လိုက္တယ္။
> စက္က စီးကရက္ဘူးကို ျပန္ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။
> အဲ့ဒီ စီးကရက္ဘူးကို ဘယ္သူက ပိုင္သလဲ
> ပိုက္ဆံ ထည့္တဲ့သူလား၊ စက္လား”
>
> တရားသူႀကီးကေျပာသည္။
> “ပိုက္ဆံထည့္တဲ့သူေပါ့”
> “အဲ့ဒါဆို ကေလးေတြကို က်ေနာ့ အမႈသည္ရဲ႕လက္ထဲကို အပ္လိုက္ပါ”
> 2.မေကာင္းတဲ့သတင္း
>
> မိန္းမကေယာက်္ားကို ေျပာသည္။
> “ရွင့္ကို သတင္းႏွစ္ခုေျပာစရာရွိတယ္။
> တစ္ခုက ေကာင္းတဲ့သတင္း၊ ေနာက္တစ္ခုကမေကာင္းတဲ့သတင္း”
>
> “နိဒါန္းပ်ဳိးမေနနဲ႔။ ေျပာစရာ ရွိတာေျပာစမ္းပါ”
> “က်မ ရွင္နဲ႔ မေနေတာ့ဘူး”
> “အဲ့ဒါဆို မေကာင္းတဲ့သတင္းကေရာ”
>3.စတုတၳအေၾကာင္း
>
> ေဆးတကၠသိုလ္တြင္ ကေလး ေဆးပညာဘာသာရပ္ကို စစ္ေဆးေနသည္။
> ေမြးခါနီး ကေလးငယ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးႀကီးထြားေစရန္ မည္ကဲ့သို႔
> ျပဳစုရမည္ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရမည္ျဖစ္သည္။
> သို႔ေသာ္ ေကာင္းမြန္စြား ျပင္ဆင္က်က္မွတ္ထားျခင္းမရွိသျ ဖင့္
> စာေမးပြဲခန္းထဲမ၀င္ခင္ကတည္းက စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။
> ထင္သည့္အတိုင္းပင္။ ဘယ္ေမးခြန္းမွ မလြယ္။
> အခက္ဆံုးမွာ “စက္ရံုထုတ္ႏို႔ဘူးႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ မိခင္ႏို႔၏
> အားသာခ်က္ေလးခုကို ေဖၚျပပါ”
> ဆိုသည့္ ေမးခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။
> အေျဖကို ေဆးေက်ာင္းသား မသိ။ အမ်ဳိးမ်ဳိး စဥ္းစားၾကည့္သည္။ မရ။
> အခ်ိန္အတန္ၾကာသြားမွ အားသာခ်က္ သံုးခု ေပၚထြက္လာသည္။
> ၄င္းတို႔ကို စာရြက္ေပၚခ်ေရးသည္။
> (၁) မိခင္ႏို႔ကို က်ဳိခ်က္ရန္မလို။
> (၂) ဘယ္အခ်ိန္ေသာက္ေသာက္ အႏၱရာယ္မရွိ။
> (၃) လိုတဲ့အခ်ိန္မွာရသည္။
> စတုတၳအားသာခ်က္ အဘယ္နည္း။
> ျဖစ္ႏိုင္တာေတြေတြးၾကည့္သည္။
> ဘာမွ မယ္မယ္ရရေပၚမလာ။
> သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္ကုန္ဖို႔ တျဖည္းျဖည္းနီးလာသည္။
> စဥ္းစား၍ မရေသး။
> ေက်ာင္းသား နဖူးမွာ ေခြ်းစို႔လာသည္။
> ျဗဳန္းဆို ေဘးနားမွာ ထိုင္ေနေသာ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္သည္ ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္သည္။
> မိမိအေျဖလႊာကို အပ္ရန္ ေဒါက္ေဒါက္ ေဒါက္ေဒါက္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္လံုးကို
> လႈပ္ခါၿပီး ေလွ်ာက္ထြက္သြားသည္။
> သူမကို ၾကည့္ၿပီး ေက်ာင္းသာ၏မ်က္လံုး အေရာင္လက္လာသည္။
> ေခါင္းထဲကို အေတြးတစ္ခု ဖ်တ္ကနဲ ၀င္လာသည္။
> အဲ့ဒီအေတြကို ခ်က္ခ်င္းပင္ ခ်ေရးလိုက္သည္။
>
> “ (၄) ဘယ္လိုပင္ ပါကင္ထုတ္ထား ထုတ္ထား တအားၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္။
> 4.အျပစ္
>
> လူၾကီးတစ္ေယာက္ အာပတ္ေျဖရန္ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းသို႔ ေရာက္လာသည္။
> ဘုန္းၾကီးကို ေျပာသည္
> “ကြ်န္ေတာ္ အျပစ္လုပ္ခဲ့မိပါတယ္”
> “ဘာလုပ္ခဲ့လဲ ေျပာ။ ဖာသာ နားေထာင္ေနပါတယ္”
> “ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ဴးတစ္ေယာက္ကို နာဇီေတြလက္က လြတ္ေအာင္
> က်ေနာ့ရဲ႕ ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာ ၀ွက္ထားခဲ့ပါတယ္”
> “အဲ့ဒါ အျပစ္မဟုတ္ဘူး ငါ့သား”
> “ဒီလုိပါ ဖာသာ။ အဲ့ဒီလူဆီက တစ္ပတ္ကို ရူဘယ္ႏွစ္ဆယ္ ယူခဲ့ပါတယ္”
> “အင္း . . . ဒါအျပစ္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ သိပ္ၾကီးေလးတဲ့အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး၊
> ဘုရာသခင္ ခြင့္လႊတ္မွာပါ။ ကိုင္း . . . စိတ္ေအးေအးထားၿပီးသာျပန္ေပေတာ့”
> “ေနာက္ထပ္ေမးပါရေစဦး ဖာသာ”
> “ေမးပါ . . . ဖာသာ နားေထာင္ေနပါတယ္”
> “ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ၿပီးၿပီဆိုတာ သူ႔ကိုေျပာလိုက္ရေတာ့မလားဟင္ . . .”
>5. ေတြ႔မယ့္ ေတြ႔ေတာ့
>
> ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိႀကီးက လက္ေအာက္၀န္ထမ္း အရာရွိငယ္ကို ၫႊန္ၾကားေနသည္။
> “N ႏိုင္ငံကိုသြား။ အဲ့ဒီမွာ 16ရာစုႏွစ္က ေဆာက္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းကို
> ေတြ႔ေအာင္ရွာ . . .
> ေတြ႔ရင္ ဘုရားေက်ာင္းကို ေက်ာခိုင္းရပ္လိုက္။ အဲ့ဒီေနာက္ ေရွ႕တည့္တည့္ကို
> ေလွ်ာက္သြား။
> လမ္းဆံုးရင္ ဘယ္ဘက္ကို ေကြ႕လိုက္။ လူေနတိုက္သံုးတိုက္ေက်ာ္လိုက္။
> အဲ့ဒီေနာက္ ညာဘက္ေကြ႕၊ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီရင္ လမ္းက်ယ္ၾကီးတစ္ခု ေတြ႕မယ္
> ဘယ္ဘက္ကို ေကြ႕လိုက္။ ၿပီးရင္ ငါးမိနစ္ေလွ်ာက္။ အေဆာက္အဦၾကီးတစ္ခုကို ျမင္မယ္
> အဲ့ဒါ အႏုျမဴလက္နက္ထုတ္စက္ရံုပဲ။ ဘာလက္နက္ထုတ္တယ္ ဆိုတာ အတိအက် သိေအာင္စံုစမ္းခဲ့။”
>
> ေထာက္လွမ္းေရးသမား N ႏိုင္ငံသို႔သြားသည္။ 16 ရာစု ဘုရားေက်ာင္းကို လုိက္ရွာသည္။
> ဘယ္လိုမွ မေတြ႔ေခ်။ ရွာတာၾကာလာေတာ့ေမာလာသည္။ စိတ္လည္းပ်က္လာသည္။
> တစ္ေနရာတြင္ အဘြားႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔သည္ႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။
> “အဘြား . . . 16ရာစုက ေဆာက္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္း ဘယ္မွာရွိသလဲခင္ဗ်ာ”
> “ေဟာဒီအေဆာက္အဦကို ေမာင္ရင္ ေက်ာ္ခိုင္းရပ္လိုက္။ ဒါအႏုျမဴ စက္ရံုပဲ။
> ႏူးကလီးယား ထိပ္ဖူးေတြထုတ္တယ္။ ဒီကေန တည့္တည့္ေလွ်ာက္။ ငါးမိနစ္ၾကာရင္
> ညာဘက္ကို ေကြ႕၊ ဆယ္မိနစ္ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္။
> ၿပီးရင္ဘယ္ဘက္ေကြ႕ လူေနတိုက္သံုးတိုက္ေက်ာ္။ ညာေကြ႕ . . .
> လမ္းဆံုးထိေလွ်ာက္။ အဲ့ဒါမင္းရွာေနတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းပဲ”
> 6.စဥ္းစာၾကည့္ေပါ့
>
> ေရွးေဟာင္း တရုတ္ေတြးေခၚရွင္ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ထံ ထိုေခတ္တစ္ဦး ေရာက္လာၿပီးေမးသည္။
> “မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ မိန္းမကို ပတ္၀န္းက်င္က ၀ိုင္းၿပီး ႐ႈတ္ခ်ၾကတယ္။
> မိန္မေပြတဲ့ ေယာက်္ားက်ေတာ့ ဂုဏ္ရွိတယ္။ ေလးစားခံရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း”
>
> ကြန္ဖ်ဴးရွပ္က ဘာမွမေျပာဘဲ ကရားထဲ လက္ဖက္ႏွပ္သည္။
> အဆင္သင့္ျဖစ္ေသာအခါ ကရားကို ယူၿပီး ခြက္ေျခာက္ခြက္ထဲ ေလာင္းထည့္သည္။
> အမ်ိဳးသမီးက ခြက္ေတြကို ကိုင္ေပးသည္။
> “ လက္ဖက္တစ္အိုးက ခြက္ေျခာက္ခြက္ထဲ မွ်ထည့္တာ အဆင္ေျပတယ္ေနာ္”
> “ ေျပပါတယ္ရွင့္”
> ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ ျပံဳးသည္။
> “ ေျပမွေပါ့။ အိုးတစ္လံုးကေန ခြက္ေျခာက္လံုးထဲကို ထည့္တာသဘာ၀က်တယ္ေလ။
> အဲ...... ခြက္တစ္ခြက္ထဲကို အိုးေျခာက္လံုးက ေလာင္းထည့္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္သဘာ၀က်ပါမလဲ။
> မဟုတ္ဘူးလား”
> 7.အားႀကီးမုန္းတယ္
>
> လူသံုးေယာက္ ငါးမွ်ားေနၾကသည္။
> ေရႊငါးေလးတစ္ေကာင္ကို ဖမ္းမိသည္။
> ေရႊငါးေလးက သူ႔ကို လႊတ္ေပးပါ။ ဆႏၵတစ္ခုစီျဖည့္ေပးပါမည္ဟု ေျပာသည္။
> ပထမလူက ေျပာသည္။
> “ငါဆီမွာ အစစျပည့္စံုေနတာပဲ။ ဘာမွ မလိုပါဘူး။
> ေအးေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယာဥ္ထိန္းရဲေတြကို ေပးဖို႔ တစ္ေဒၚလာတန္ ေငြစကၠဴ
> အိတ္ျပည့္ ရေအာင္ လုပ္ေပးကြာ . . .ကဲ”
> “ရပါေစ့မယ္။ စိတ္ခ်”
> ဒုတိယလူက ေျပာသည္။
> “ငါ့ဆီမွာလည္း အရာရာ ျပည့္စံုၿပီးသားကြ။ ငါဘာမွ မလိုပါဘူး”
> “ခင္ဗ်ားအိမ္မွာ ၾကြက္မရွိဘူးလား”
> “အိမ္ေပၚမွာ မရွိဘူး။ ေအး . . . ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာေတာ့ ဒီေကာင္ေတြ
> ေတာ္ေတာ္ေသာင္းက်န္းတယ္ကြ”
> “ေရာ့ . . . ၾကြက္သားေလး တစ္ေကာင္။ ဒီေကာင္က က်န္တဲ့ ၾကြက္ေတြအားလံုးကို
> ကိုက္စားလိမ့္မယ္။
> အဲ့ဒီေနာက္သူ႔ဟာသူ ေသသြားလိမ့္မယ္”
> တတိယေျမာက္ လူကေျပာသည္။
> “ငါ့အိမ္မွာ ပိုးဟပ္ေတြအမ်ားႀကီး”
> “ေရာ့ ပိုးဟပ္ေသးေသးေလးတစ္ေကာင္။ က်န္တဲ့ပိုးဟပ္ေတြကို ဒင္းကိုက္စားလိမ့္မယ္။
> ၿပီးရင္ ဒင္းဟာဒင္းေသသြားလိမ့္မယ့္”
> ပထမလူက ကမန္းကတန္း ၀င္ေျပာသည္။
> “တစ္ေဒၚလာတန္ေတြဘာလုပ္ဖို႔လဲ . . . မယူေတာ့ဘူး။
> ငါ့ကို ယာဥ္းထိန္းရဲ ေသးေသးေလး ပဲေပးေတာ့”
>8. ဘာလုပ္ဖို႔လဲ
> ကုလားအုပ္ငယ္ေလးက အေမ့ကို ေမးသည္။
> “ေမေမ . . . ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာကုန္းမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ဘုၾကီးရွိေနရတာတုန္း”
> “သဲကႏၱာရထဲကို ျဖတ္တဲ့အခါ ေရကို သယ္ဖို႔ေပါ့ကြယ္”
> “ေမေမ . . . က်ေနာ္တို႔ ေျခေထာက္ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ အရွည္ၾကီးျဖစ္ေနရတာတုန္း”
> “သဲကႏၱာရထဲ ျဖတ္တဲ့ အခါ ေျခေထာက္ေတြသဲထဲ ျမဳပ္မသြားေအာင္ေပါ့ကြယ္”
> “ေမေမ . . . က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အေမြးေတြ ဘာျဖစ္လို႔ဒီေလာက္ေတာင္ထူ၊
> ဒီေလာက္ေတာင္ မာေနရတာတုန္းဟင္”
> “ေနမေလာင္ေအာင္ေပါ့ သားရယ္”
> “က်ေနာ္တို႔က တိရစာၦန္ရံုထဲ မွာေနေနတာပဲ။
> အဲ့ဒါေတြအားလုံး က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္ဖို႔လဲဗ်ာ”
>9. ဆက္ထား
> ဘာသာေရးတရားေဟာဆရာ “ရာဘိုင္” ထံ ရာဘင္ႏိုဗစ္ခ်္ ေရာက္လာသည္။
> “ရာဘိုင္၊ က်ေနာ္ေတာ့ စိတ္ညစ္လွၿပီ။ မိန္မက အလိုက္ကန္းစိုးမသိ။
> ကေလးေတြက စာညံ့၊ အလုပ္အကိုင္က အဆင္မေျပ၊
> ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္မွန္ေတာင္ မသိပါဘူး။ အႀကံေလးေပးပါဦး”
> “အိမ္၀င္ေပါက္မွာ
> - ဒီလို အၿမဲတမ္းျဖစ္ေနမည္မဟုတ္ -
> ဆိုတဲ့ စာတမ္းေလး ခ်ိတ္ထားလိုက္”
> တစ္လတိတိအၾကာတြင္ မနက္အေစာႀကီး ရာဘင္ႏိုဘစ္ခ်္ ေရာက္လာၿပီး ၀မ္းသာအားရေျပာသည္။
> “ရာဘိုင္ - က်ေနာ့အေျခအေန အဆင္ေျပလာၿပီဗ်။
> မိန္းမက အစစနားလည္မႈ ရွိလာၿပီ။
> ကေလးေတြ အတန္းမွာ ဂရိတ္ဖိုက္ေတြ ရေနၾကၿပီ။
> အေရာင္းအ၀ယ္ေကာင္းလို႔ စီးပြားေရးလဲ တက္လာၿပီ။
> ခ်ိတ္ထားတဲ့ စာတမ္းျဖဳတ္လိုက္ရေတာ့မလား”
> “မျဖဳတ္နဲ႔။ အဲ့ဒီတိုင္း ခ်ိတ္ထားလိုက္ဦး”
>10. ေမးခြန္းငါးခု
>
> ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီသည္ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ခုသို႔ ေလ့လာရန္ ေရာက္လာသည္။
> စာသင္ခန္းတစ္ခုသို႔ ၀င္ၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဗမာျပည္ၾကီး
> ဒီမိုကေရစီ ရေရး ႀကိဳးပမ္းေနပံုကို ရွင္းျပေနသည္။
> ေက်ာင္းသားေတြ လံုး၀ စိတ္မ၀င္စားၾက။
> ဤသည္ကို သတိထားမိသည္ႏွင့္ ရဲခ်ဳပ္ ခင္ရီ ကေျပာသည္။
> “ကိုင္း ! ေမးစရာ ရွိရင္ ေမးၾကပါ”
> ေက်ာင္းသားမ်ား လႈပ္ရွားသြားၾကသည္။
> ေအာင္ေအာင္ အမည္ရွိ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က အရဲစြန္႔ၿပီးထေမးသည္။
> “က်ေနာ္ ေမးခြန္းသံုးခု ေမးစရာ ရွိပါတယ္။
> တစ္ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ဦးကို ဘယ္သူ လုပ္ႀကံသလဲ။
> ႏွစ္ - က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနေနၾကရတာလဲ။
> သံုး - ဘာျဖစ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာခ်င္တာ ေျပာခြင့္ မရွိရတာလဲ။”
>
> ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီ ရုတ္တရက္ဘာျပန္ေျဖရမလဲ မသိေတာ့။
> ေခၽြးပင္စို႔လာသည္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ငါးမိနစ္အားလပ္ခ်ိန္ေခါင္းေလာင္းျမည္လာသည္။
> ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး အခန္းထဲက ေျပးထြက္သြားၾကသည္။
> အတန္းျပန္စေသာအခါ ေစာင့္ေနသည့္ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီက ေစာေစာကအတိုင္းေျပာသည္။
> “ကိုင္း! ဘယ္သူေမးစရာ ရွိေသးလဲ ေမးပါ”
> ေက်ာင္းသား ေမာင္ေမာင္က ေနရာက ထသည္။
> “က်ေနာ္ေမးခြန္းငါးခု ေမးစရာ ရွိပါတယ္။
> တစ္ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ဦးကို ဘယ္သူ လုပ္ႀကံသလဲ။
> ႏွစ္ - က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနေနၾကရတာလဲ။
> သံုး - ဘာျဖစ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာခ်င္တာ ေျပာခြင့္ မရွိရတာလဲ။
> ေလး - အားလပ္ခ်ိန္ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္ ဘာလို႔ မိနစ္ 20 ေစာၿပီး ထိုးရတာလဲ။
> ငါး - က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ေအာင္ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ”
>
> တရားရံုးတြင္ လင္မယားကြာရွင္းျပတ္စဲလိုမႈကို ၾကားနာေနသည္။
> ကြားရွင္းၿပီးးသည့္ အခါ သားသမီးမ်ားကို မည္သူက
> ပိုင္ဆိုင္သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ဖက္ေရွ႕ေနမ်ား ေလွ်ာက္လဲ ၾကသည္။
> ေယာက်္ားဘက္က ေရွ႕ေနက ေျပာသည္။
> “ရံုးေတာ္ကို ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးပါရေစ။ ဆိုၾကပါစို႔ . . . .
> စက္ထဲကို လူတစ္ေယာက္က ပိုက္ဆံ ထည့္လိုက္တယ္။
> စက္က စီးကရက္ဘူးကို ျပန္ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။
> အဲ့ဒီ စီးကရက္ဘူးကို ဘယ္သူက ပိုင္သလဲ
> ပိုက္ဆံ ထည့္တဲ့သူလား၊ စက္လား”
>
> တရားသူႀကီးကေျပာသည္။
> “ပိုက္ဆံထည့္တဲ့သူေပါ့”
> “အဲ့ဒါဆို ကေလးေတြကို က်ေနာ့ အမႈသည္ရဲ႕လက္ထဲကို အပ္လိုက္ပါ”
> 2.မေကာင္းတဲ့သတင္း
>
> မိန္းမကေယာက်္ားကို ေျပာသည္။
> “ရွင့္ကို သတင္းႏွစ္ခုေျပာစရာရွိတယ္။
> တစ္ခုက ေကာင္းတဲ့သတင္း၊ ေနာက္တစ္ခုကမေကာင္းတဲ့သတင္း”
>
> “နိဒါန္းပ်ဳိးမေနနဲ႔။ ေျပာစရာ ရွိတာေျပာစမ္းပါ”
> “က်မ ရွင္နဲ႔ မေနေတာ့ဘူး”
> “အဲ့ဒါဆို မေကာင္းတဲ့သတင္းကေရာ”
>3.စတုတၳအေၾကာင္း
>
> ေဆးတကၠသိုလ္တြင္ ကေလး ေဆးပညာဘာသာရပ္ကို စစ္ေဆးေနသည္။
> ေမြးခါနီး ကေလးငယ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးႀကီးထြားေစရန္ မည္ကဲ့သို႔
> ျပဳစုရမည္ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရမည္ျဖစ္သည္။
> သို႔ေသာ္ ေကာင္းမြန္စြား ျပင္ဆင္က်က္မွတ္ထားျခင္းမရွိသျ ဖင့္
> စာေမးပြဲခန္းထဲမ၀င္ခင္ကတည္းက စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။
> ထင္သည့္အတိုင္းပင္။ ဘယ္ေမးခြန္းမွ မလြယ္။
> အခက္ဆံုးမွာ “စက္ရံုထုတ္ႏို႔ဘူးႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ မိခင္ႏို႔၏
> အားသာခ်က္ေလးခုကို ေဖၚျပပါ”
> ဆိုသည့္ ေမးခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။
> အေျဖကို ေဆးေက်ာင္းသား မသိ။ အမ်ဳိးမ်ဳိး စဥ္းစားၾကည့္သည္။ မရ။
> အခ်ိန္အတန္ၾကာသြားမွ အားသာခ်က္ သံုးခု ေပၚထြက္လာသည္။
> ၄င္းတို႔ကို စာရြက္ေပၚခ်ေရးသည္။
> (၁) မိခင္ႏို႔ကို က်ဳိခ်က္ရန္မလို။
> (၂) ဘယ္အခ်ိန္ေသာက္ေသာက္ အႏၱရာယ္မရွိ။
> (၃) လိုတဲ့အခ်ိန္မွာရသည္။
> စတုတၳအားသာခ်က္ အဘယ္နည္း။
> ျဖစ္ႏိုင္တာေတြေတြးၾကည့္သည္။
> ဘာမွ မယ္မယ္ရရေပၚမလာ။
> သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္ကုန္ဖို႔ တျဖည္းျဖည္းနီးလာသည္။
> စဥ္းစား၍ မရေသး။
> ေက်ာင္းသား နဖူးမွာ ေခြ်းစို႔လာသည္။
> ျဗဳန္းဆို ေဘးနားမွာ ထိုင္ေနေသာ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္သည္ ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္သည္။
> မိမိအေျဖလႊာကို အပ္ရန္ ေဒါက္ေဒါက္ ေဒါက္ေဒါက္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္လံုးကို
> လႈပ္ခါၿပီး ေလွ်ာက္ထြက္သြားသည္။
> သူမကို ၾကည့္ၿပီး ေက်ာင္းသာ၏မ်က္လံုး အေရာင္လက္လာသည္။
> ေခါင္းထဲကို အေတြးတစ္ခု ဖ်တ္ကနဲ ၀င္လာသည္။
> အဲ့ဒီအေတြကို ခ်က္ခ်င္းပင္ ခ်ေရးလိုက္သည္။
>
> “ (၄) ဘယ္လိုပင္ ပါကင္ထုတ္ထား ထုတ္ထား တအားၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္။
> 4.အျပစ္
>
> လူၾကီးတစ္ေယာက္ အာပတ္ေျဖရန္ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းသို႔ ေရာက္လာသည္။
> ဘုန္းၾကီးကို ေျပာသည္
> “ကြ်န္ေတာ္ အျပစ္လုပ္ခဲ့မိပါတယ္”
> “ဘာလုပ္ခဲ့လဲ ေျပာ။ ဖာသာ နားေထာင္ေနပါတယ္”
> “ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ဴးတစ္ေယာက္ကို နာဇီေတြလက္က လြတ္ေအာင္
> က်ေနာ့ရဲ႕ ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာ ၀ွက္ထားခဲ့ပါတယ္”
> “အဲ့ဒါ အျပစ္မဟုတ္ဘူး ငါ့သား”
> “ဒီလုိပါ ဖာသာ။ အဲ့ဒီလူဆီက တစ္ပတ္ကို ရူဘယ္ႏွစ္ဆယ္ ယူခဲ့ပါတယ္”
> “အင္း . . . ဒါအျပစ္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ သိပ္ၾကီးေလးတဲ့အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး၊
> ဘုရာသခင္ ခြင့္လႊတ္မွာပါ။ ကိုင္း . . . စိတ္ေအးေအးထားၿပီးသာျပန္ေပေတာ့”
> “ေနာက္ထပ္ေမးပါရေစဦး ဖာသာ”
> “ေမးပါ . . . ဖာသာ နားေထာင္ေနပါတယ္”
> “ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ၿပီးၿပီဆိုတာ သူ႔ကိုေျပာလိုက္ရေတာ့မလားဟင္ . . .”
>5. ေတြ႔မယ့္ ေတြ႔ေတာ့
>
> ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိႀကီးက လက္ေအာက္၀န္ထမ္း အရာရွိငယ္ကို ၫႊန္ၾကားေနသည္။
> “N ႏိုင္ငံကိုသြား။ အဲ့ဒီမွာ 16ရာစုႏွစ္က ေဆာက္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းကို
> ေတြ႔ေအာင္ရွာ . . .
> ေတြ႔ရင္ ဘုရားေက်ာင္းကို ေက်ာခိုင္းရပ္လိုက္။ အဲ့ဒီေနာက္ ေရွ႕တည့္တည့္ကို
> ေလွ်ာက္သြား။
> လမ္းဆံုးရင္ ဘယ္ဘက္ကို ေကြ႕လိုက္။ လူေနတိုက္သံုးတိုက္ေက်ာ္လိုက္။
> အဲ့ဒီေနာက္ ညာဘက္ေကြ႕၊ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီရင္ လမ္းက်ယ္ၾကီးတစ္ခု ေတြ႕မယ္
> ဘယ္ဘက္ကို ေကြ႕လိုက္။ ၿပီးရင္ ငါးမိနစ္ေလွ်ာက္။ အေဆာက္အဦၾကီးတစ္ခုကို ျမင္မယ္
> အဲ့ဒါ အႏုျမဴလက္နက္ထုတ္စက္ရံုပဲ။ ဘာလက္နက္ထုတ္တယ္ ဆိုတာ အတိအက် သိေအာင္စံုစမ္းခဲ့။”
>
> ေထာက္လွမ္းေရးသမား N ႏိုင္ငံသို႔သြားသည္။ 16 ရာစု ဘုရားေက်ာင္းကို လုိက္ရွာသည္။
> ဘယ္လိုမွ မေတြ႔ေခ်။ ရွာတာၾကာလာေတာ့ေမာလာသည္။ စိတ္လည္းပ်က္လာသည္။
> တစ္ေနရာတြင္ အဘြားႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔သည္ႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။
> “အဘြား . . . 16ရာစုက ေဆာက္ထားတဲ့ ဘုရားေက်ာင္း ဘယ္မွာရွိသလဲခင္ဗ်ာ”
> “ေဟာဒီအေဆာက္အဦကို ေမာင္ရင္ ေက်ာ္ခိုင္းရပ္လိုက္။ ဒါအႏုျမဴ စက္ရံုပဲ။
> ႏူးကလီးယား ထိပ္ဖူးေတြထုတ္တယ္။ ဒီကေန တည့္တည့္ေလွ်ာက္။ ငါးမိနစ္ၾကာရင္
> ညာဘက္ကို ေကြ႕၊ ဆယ္မိနစ္ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္။
> ၿပီးရင္ဘယ္ဘက္ေကြ႕ လူေနတိုက္သံုးတိုက္ေက်ာ္။ ညာေကြ႕ . . .
> လမ္းဆံုးထိေလွ်ာက္။ အဲ့ဒါမင္းရွာေနတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းပဲ”
> 6.စဥ္းစာၾကည့္ေပါ့
>
> ေရွးေဟာင္း တရုတ္ေတြးေခၚရွင္ ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ထံ ထိုေခတ္တစ္ဦး ေရာက္လာၿပီးေမးသည္။
> “မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ မိန္းမကို ပတ္၀န္းက်င္က ၀ိုင္းၿပီး ႐ႈတ္ခ်ၾကတယ္။
> မိန္မေပြတဲ့ ေယာက်္ားက်ေတာ့ ဂုဏ္ရွိတယ္။ ေလးစားခံရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း”
>
> ကြန္ဖ်ဴးရွပ္က ဘာမွမေျပာဘဲ ကရားထဲ လက္ဖက္ႏွပ္သည္။
> အဆင္သင့္ျဖစ္ေသာအခါ ကရားကို ယူၿပီး ခြက္ေျခာက္ခြက္ထဲ ေလာင္းထည့္သည္။
> အမ်ိဳးသမီးက ခြက္ေတြကို ကိုင္ေပးသည္။
> “ လက္ဖက္တစ္အိုးက ခြက္ေျခာက္ခြက္ထဲ မွ်ထည့္တာ အဆင္ေျပတယ္ေနာ္”
> “ ေျပပါတယ္ရွင့္”
> ကြန္ဖ်ဴးရွပ္ ျပံဳးသည္။
> “ ေျပမွေပါ့။ အိုးတစ္လံုးကေန ခြက္ေျခာက္လံုးထဲကို ထည့္တာသဘာ၀က်တယ္ေလ။
> အဲ...... ခြက္တစ္ခြက္ထဲကို အိုးေျခာက္လံုးက ေလာင္းထည့္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္သဘာ၀က်ပါမလဲ။
> မဟုတ္ဘူးလား”
> 7.အားႀကီးမုန္းတယ္
>
> လူသံုးေယာက္ ငါးမွ်ားေနၾကသည္။
> ေရႊငါးေလးတစ္ေကာင္ကို ဖမ္းမိသည္။
> ေရႊငါးေလးက သူ႔ကို လႊတ္ေပးပါ။ ဆႏၵတစ္ခုစီျဖည့္ေပးပါမည္ဟု ေျပာသည္။
> ပထမလူက ေျပာသည္။
> “ငါဆီမွာ အစစျပည့္စံုေနတာပဲ။ ဘာမွ မလိုပါဘူး။
> ေအးေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယာဥ္ထိန္းရဲေတြကို ေပးဖို႔ တစ္ေဒၚလာတန္ ေငြစကၠဴ
> အိတ္ျပည့္ ရေအာင္ လုပ္ေပးကြာ . . .ကဲ”
> “ရပါေစ့မယ္။ စိတ္ခ်”
> ဒုတိယလူက ေျပာသည္။
> “ငါ့ဆီမွာလည္း အရာရာ ျပည့္စံုၿပီးသားကြ။ ငါဘာမွ မလိုပါဘူး”
> “ခင္ဗ်ားအိမ္မွာ ၾကြက္မရွိဘူးလား”
> “အိမ္ေပၚမွာ မရွိဘူး။ ေအး . . . ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာေတာ့ ဒီေကာင္ေတြ
> ေတာ္ေတာ္ေသာင္းက်န္းတယ္ကြ”
> “ေရာ့ . . . ၾကြက္သားေလး တစ္ေကာင္။ ဒီေကာင္က က်န္တဲ့ ၾကြက္ေတြအားလံုးကို
> ကိုက္စားလိမ့္မယ္။
> အဲ့ဒီေနာက္သူ႔ဟာသူ ေသသြားလိမ့္မယ္”
> တတိယေျမာက္ လူကေျပာသည္။
> “ငါ့အိမ္မွာ ပိုးဟပ္ေတြအမ်ားႀကီး”
> “ေရာ့ ပိုးဟပ္ေသးေသးေလးတစ္ေကာင္။ က်န္တဲ့ပိုးဟပ္ေတြကို ဒင္းကိုက္စားလိမ့္မယ္။
> ၿပီးရင္ ဒင္းဟာဒင္းေသသြားလိမ့္မယ့္”
> ပထမလူက ကမန္းကတန္း ၀င္ေျပာသည္။
> “တစ္ေဒၚလာတန္ေတြဘာလုပ္ဖို႔လဲ . . . မယူေတာ့ဘူး။
> ငါ့ကို ယာဥ္းထိန္းရဲ ေသးေသးေလး ပဲေပးေတာ့”
>8. ဘာလုပ္ဖို႔လဲ
> ကုလားအုပ္ငယ္ေလးက အေမ့ကို ေမးသည္။
> “ေမေမ . . . ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာကုန္းမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ဘုၾကီးရွိေနရတာတုန္း”
> “သဲကႏၱာရထဲကို ျဖတ္တဲ့အခါ ေရကို သယ္ဖို႔ေပါ့ကြယ္”
> “ေမေမ . . . က်ေနာ္တို႔ ေျခေထာက္ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ အရွည္ၾကီးျဖစ္ေနရတာတုန္း”
> “သဲကႏၱာရထဲ ျဖတ္တဲ့ အခါ ေျခေထာက္ေတြသဲထဲ ျမဳပ္မသြားေအာင္ေပါ့ကြယ္”
> “ေမေမ . . . က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အေမြးေတြ ဘာျဖစ္လို႔ဒီေလာက္ေတာင္ထူ၊
> ဒီေလာက္ေတာင္ မာေနရတာတုန္းဟင္”
> “ေနမေလာင္ေအာင္ေပါ့ သားရယ္”
> “က်ေနာ္တို႔က တိရစာၦန္ရံုထဲ မွာေနေနတာပဲ။
> အဲ့ဒါေတြအားလုံး က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္ဖို႔လဲဗ်ာ”
>9. ဆက္ထား
> ဘာသာေရးတရားေဟာဆရာ “ရာဘိုင္” ထံ ရာဘင္ႏိုဗစ္ခ်္ ေရာက္လာသည္။
> “ရာဘိုင္၊ က်ေနာ္ေတာ့ စိတ္ညစ္လွၿပီ။ မိန္မက အလိုက္ကန္းစိုးမသိ။
> ကေလးေတြက စာညံ့၊ အလုပ္အကိုင္က အဆင္မေျပ၊
> ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္မွန္ေတာင္ မသိပါဘူး။ အႀကံေလးေပးပါဦး”
> “အိမ္၀င္ေပါက္မွာ
> - ဒီလို အၿမဲတမ္းျဖစ္ေနမည္မဟုတ္ -
> ဆိုတဲ့ စာတမ္းေလး ခ်ိတ္ထားလိုက္”
> တစ္လတိတိအၾကာတြင္ မနက္အေစာႀကီး ရာဘင္ႏိုဘစ္ခ်္ ေရာက္လာၿပီး ၀မ္းသာအားရေျပာသည္။
> “ရာဘိုင္ - က်ေနာ့အေျခအေန အဆင္ေျပလာၿပီဗ်။
> မိန္းမက အစစနားလည္မႈ ရွိလာၿပီ။
> ကေလးေတြ အတန္းမွာ ဂရိတ္ဖိုက္ေတြ ရေနၾကၿပီ။
> အေရာင္းအ၀ယ္ေကာင္းလို႔ စီးပြားေရးလဲ တက္လာၿပီ။
> ခ်ိတ္ထားတဲ့ စာတမ္းျဖဳတ္လိုက္ရေတာ့မလား”
> “မျဖဳတ္နဲ႔။ အဲ့ဒီတိုင္း ခ်ိတ္ထားလိုက္ဦး”
>10. ေမးခြန္းငါးခု
>
> ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီသည္ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ခုသို႔ ေလ့လာရန္ ေရာက္လာသည္။
> စာသင္ခန္းတစ္ခုသို႔ ၀င္ၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဗမာျပည္ၾကီး
> ဒီမိုကေရစီ ရေရး ႀကိဳးပမ္းေနပံုကို ရွင္းျပေနသည္။
> ေက်ာင္းသားေတြ လံုး၀ စိတ္မ၀င္စားၾက။
> ဤသည္ကို သတိထားမိသည္ႏွင့္ ရဲခ်ဳပ္ ခင္ရီ ကေျပာသည္။
> “ကိုင္း ! ေမးစရာ ရွိရင္ ေမးၾကပါ”
> ေက်ာင္းသားမ်ား လႈပ္ရွားသြားၾကသည္။
> ေအာင္ေအာင္ အမည္ရွိ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က အရဲစြန္႔ၿပီးထေမးသည္။
> “က်ေနာ္ ေမးခြန္းသံုးခု ေမးစရာ ရွိပါတယ္။
> တစ္ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ဦးကို ဘယ္သူ လုပ္ႀကံသလဲ။
> ႏွစ္ - က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနေနၾကရတာလဲ။
> သံုး - ဘာျဖစ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာခ်င္တာ ေျပာခြင့္ မရွိရတာလဲ။”
>
> ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီ ရုတ္တရက္ဘာျပန္ေျဖရမလဲ မသိေတာ့။
> ေခၽြးပင္စို႔လာသည္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ငါးမိနစ္အားလပ္ခ်ိန္ေခါင္းေလာင္းျမည္လာသည္။
> ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး အခန္းထဲက ေျပးထြက္သြားၾကသည္။
> အတန္းျပန္စေသာအခါ ေစာင့္ေနသည့္ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီက ေစာေစာကအတိုင္းေျပာသည္။
> “ကိုင္း! ဘယ္သူေမးစရာ ရွိေသးလဲ ေမးပါ”
> ေက်ာင္းသား ေမာင္ေမာင္က ေနရာက ထသည္။
> “က်ေနာ္ေမးခြန္းငါးခု ေမးစရာ ရွိပါတယ္။
> တစ္ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ဦးကို ဘယ္သူ လုပ္ႀကံသလဲ။
> ႏွစ္ - က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနေနၾကရတာလဲ။
> သံုး - ဘာျဖစ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာခ်င္တာ ေျပာခြင့္ မရွိရတာလဲ။
> ေလး - အားလပ္ခ်ိန္ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္ ဘာလို႔ မိနစ္ 20 ေစာၿပီး ထိုးရတာလဲ။
> ငါး - က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ေအာင္ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ”
Wednesday, September 28, 2011
ကြန္ပ်ဴတာဟာသ
ငွက္ေလး | 10:17 AM |
ဘဝအေမာေျပ
ေမး။ ။ကြန္ပ်ဴတာ မွာ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြ မ၀င္ေအာင္ ဘယ္လို ကာကြယ္ရမလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ ကြန္ပ်ဴတာကိုု ပိတ္ထားပါ။ပို ျပီးေသခ်ာေအာင္ ကြန္ပ်ဴတာမီးပလက္ကိုပါျဖဳတ္ ထားလိုက္ပါ။
ေမး။ ။ကြန္ပ်ဴတာ ထဲကို ဗိုင္းရပ္စ္၀င္လာျပီးဆိုရင္ ဘယ္လို ရွင္းထုတ္ရသလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ hack disk ကို ျဖဳတ္ပါ။ ျပီးေနာက္ ေရေႏြးပူပူထဲ ထည္.ျပဳတ္ပါ။ပိုျပီးေသခ်ာ သြားေအာင္ တူျဖင္.ထုပါ။
ေမး။ ။အင္တာနက္ကေဖးဆိုတာဘာလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ အင္တာနက္ကေဖးဆိုတာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳခနဲ.ေန.တြတ္မကိုက္လို. ေကာ္ဖီပါတြဲေရာင္းေနရတဲ.အင္တာနက္ဆိုင္ထင္ပါရဲ.။
ေမး။ ။အြန္လိုင္းဆိုတာ ဘာလဲဆရာ။ ေျဖ။ ။အြန္လိုင္းဆိုတာ အြန္ေစာရဲ. ညီမေပါ.ကြယ္။
ေမး။ ။vzo မွာကိုယ္.ရုပ္သြင္ေပၚလာေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ ၀က္ကန္တပ္လိုက္ပါ။ အဆင္မေျပေသးရင္ေတာ.ဆင္ကန္တပ္ဖို.လိုအပ္ပါ လိမ္.မယ္။
ေမး။ ။ ဆရာ သမီးရဲ.စက္ထဲမွာ ႏူိးႏူိးဂ်က္မ ဗိုင္းရပ္စ္ ၀င္လာတယ္ဆရာ။ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမလဲ။
ေျဖ။ ။သမီးရဲ. စက္ထဲကို ေဟာင္ေကာင္ ဂ်က္မ အေခြသာထည္.လိုက္ပါ.။ ေဟာင္ေကာင္ဂ်က္မ က ႏူိးႏူိး ဂ်က္မကို တိုက္ခိုက္ပါလိမ္.မယ္။
ေမး။ ။ကြန္ပ်ဴတာဆို တာ ဘာလဲဆရာ။သူရဲ.အလုပ္လုပ္ပံုေလးေျပာျပပါဦး။
ေျဖ။ ။ ဆရာအျမင္ကေတာ. ကြန္ပ်ဴတာဆို တာ ရုံးခန္းေတြထဲမွာ ေသာ.ခတ္ထားတဲ.ေကာင္ပါ။ အေအးခန္းနဲ. ေတာင္ထားရေသးတာ ။ သူကဘာအလုပ္မွလုပ္တာလည္းမေတြ.မိဘူး။
ေမး။ ။အန္တီ ဗိုင္းရပ္စ္(antivirus) ေတြမႏိူ္င္တဲ.ဗိုင္းရပ္စ္ေတြရွိသလားဆရာ။ေျဖေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။အန္တီ ဗိုင္းရပ္စ္မႏိူင္တာ အျဖစ္ႏိူင္ဆံုးကေတာ.အန္ကယ္ဗို္င္းရပ္စ္ ဘဲျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ေမး။ ။သမီးကြန္ပ်ဴတာ ထဲက ဖိုင္ေတြမွာ " မင္းကိုခ်စ္တယ္" ဗိုင္းရပ္စ္ ၀င္လာတယ္ဆရာ။ ကြန္ပ်ဴတာ ကို ၀င္းဒိုး ျပန္တင္လိုက္မွ ရမလားဆရာ။အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကို ေပးပါဦးဆရာ။
ေျဖ။ ။ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကေတာ. သူ.ကိုခ်စ္တယ္လို.ျပန္ေျဖလိုက္ပါ ။
Online ျပတိုက္ကေန ဆြဲလာတာပါ
သယ္ရင္းတို႔ျပံဳးေပ်ာ္နိုင္က်ပါေစ..... :)
ေျဖ။ ။ ကြန္ပ်ဴတာကိုု ပိတ္ထားပါ။ပို ျပီးေသခ်ာေအာင္ ကြန္ပ်ဴတာမီးပလက္ကိုပါျဖဳတ္ ထားလိုက္ပါ။
ေမး။ ။ကြန္ပ်ဴတာ ထဲကို ဗိုင္းရပ္စ္၀င္လာျပီးဆိုရင္ ဘယ္လို ရွင္းထုတ္ရသလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ hack disk ကို ျဖဳတ္ပါ။ ျပီးေနာက္ ေရေႏြးပူပူထဲ ထည္.ျပဳတ္ပါ။ပိုျပီးေသခ်ာ သြားေအာင္ တူျဖင္.ထုပါ။
ေမး။ ။အင္တာနက္ကေဖးဆိုတာဘာလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ အင္တာနက္ကေဖးဆိုတာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳခနဲ.ေန.တြတ္မကိုက္လို. ေကာ္ဖီပါတြဲေရာင္းေနရတဲ.အင္တာနက္ဆိုင္ထင္ပါရဲ.။
ေမး။ ။အြန္လိုင္းဆိုတာ ဘာလဲဆရာ။ ေျဖ။ ။အြန္လိုင္းဆိုတာ အြန္ေစာရဲ. ညီမေပါ.ကြယ္။
ေမး။ ။vzo မွာကိုယ္.ရုပ္သြင္ေပၚလာေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆရာ။
ေျဖ။ ။ ၀က္ကန္တပ္လိုက္ပါ။ အဆင္မေျပေသးရင္ေတာ.ဆင္ကန္တပ္ဖို.လိုအပ္ပါ လိမ္.မယ္။
ေမး။ ။ ဆရာ သမီးရဲ.စက္ထဲမွာ ႏူိးႏူိးဂ်က္မ ဗိုင္းရပ္စ္ ၀င္လာတယ္ဆရာ။ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမလဲ။
ေျဖ။ ။သမီးရဲ. စက္ထဲကို ေဟာင္ေကာင္ ဂ်က္မ အေခြသာထည္.လိုက္ပါ.။ ေဟာင္ေကာင္ဂ်က္မ က ႏူိးႏူိး ဂ်က္မကို တိုက္ခိုက္ပါလိမ္.မယ္။
ေမး။ ။ကြန္ပ်ဴတာဆို တာ ဘာလဲဆရာ။သူရဲ.အလုပ္လုပ္ပံုေလးေျပာျပပါဦး။
ေျဖ။ ။ ဆရာအျမင္ကေတာ. ကြန္ပ်ဴတာဆို တာ ရုံးခန္းေတြထဲမွာ ေသာ.ခတ္ထားတဲ.ေကာင္ပါ။ အေအးခန္းနဲ. ေတာင္ထားရေသးတာ ။ သူကဘာအလုပ္မွလုပ္တာလည္းမေတြ.မိဘူး။
ေမး။ ။အန္တီ ဗိုင္းရပ္စ္(antivirus) ေတြမႏိူ္င္တဲ.ဗိုင္းရပ္စ္ေတြရွိသလားဆရာ။ေျဖေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။အန္တီ ဗိုင္းရပ္စ္မႏိူင္တာ အျဖစ္ႏိူင္ဆံုးကေတာ.အန္ကယ္ဗို္င္းရပ္စ္ ဘဲျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ေမး။ ။သမီးကြန္ပ်ဴတာ ထဲက ဖိုင္ေတြမွာ " မင္းကိုခ်စ္တယ္" ဗိုင္းရပ္စ္ ၀င္လာတယ္ဆရာ။ ကြန္ပ်ဴတာ ကို ၀င္းဒိုး ျပန္တင္လိုက္မွ ရမလားဆရာ။အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကို ေပးပါဦးဆရာ။
ေျဖ။ ။ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကေတာ. သူ.ကိုခ်စ္တယ္လို.ျပန္ေျဖလိုက္ပါ ။
Online ျပတိုက္ကေန ဆြဲလာတာပါ
သယ္ရင္းတို႔ျပံဳးေပ်ာ္နိုင္က်ပါေစ..... :)
Tuesday, September 27, 2011
Monday, September 26, 2011
ေခါင္းေဆာင္ မတင္ထုိက္သူမ်ား
ငွက္ေလး | 11:35 AM |
ဗဟုသုတ
သယ္ရင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အလြန္ခက္ခဲပါတယ္
သယ္ရင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္အေရြးမမွားရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပေပးပါရေစ............
“ဂဏန္း၊ ပုတ္သင္၊ ၀ါးပင္ ၊ ႏြားသုိး၊ လိပ္မ်ဳိး၊ ေခြးအ၊ ဤေျခာက္၀ နာယက မတင္ထိုက္။”
၁။ ဂဏန္း = လက္မ ေထာင္ျခင္း
၂။ ပုတ္သင္ = ေျပာသမွ် ေခါင္းၿငိမ့္ျခင္း
၃။ ၀ါးပင္ = ေလသင့္ရာ ယိမ္းတတ္ျခင္း
၄။ ႏြားသုိး = ႐ွဴး႐ွဴးဒုိင္းဒုိင္း လုပ္တတ္ျခင္း
၅။ လိပ္မ်ိဳး = မိမိဘက္သုိ႔ ယက္တတ္ျခင္း
၆။ ေခြးအ = ေကာက္က်စ္ျခင္း ဤေျခာက္၀ မွတ္ပါ အနာယက။
၁။ ဂဏန္း
ဂဏန္းနဲ႔ တူတဲ့ လူစားမ်ဳိးတဲ့။ ဂဏန္းဆုိတဲ့ ေကာင္ဟာ အျမဲတမ္း လက္မတစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႔ ရွိတတ္ပါတယ္။ ငါမွတတ္တာ၊ မင္းတုိ႔က ဘာမွ သိတာမဟုတ္ဘူး။ ငါ့ဆရာ လာမလုပ္နဲ႔ ဆုိတဲ့ လူစားမ်ဳိးပါ။ ေအာက္လက္ငယ္သားကုိ ကၽြန္လုိ ဆက္ဆံတတ္တဲ့ သူမ်ဳိးကို ဆရာမတင္ထုိက္ဘူး။
၂။ ပုတ္သင္
ပုတ္သင္လုိ လူစားမ်ဳိးတဲ့။ ဒီေကာင္ကေတာ့ ကိုယ္ပုိင္အရည္အခ်င္းဘာမွ မရွိပါဘူး။ သူမ်ားေျပာတုိင္း ေခါင္းညိတ္တယ္၊ ဘယ္သူက ေျပာေျပာ “ေအးလုပ္လုိက္ဆုိတာခ်ည္းပဲ”။ အဲဒီလုိလူမ်ဳိး ဆရာ တင္မိျပန္ရင္လည္း ငါးပါးမကဘူး။ ဆယ့္ငါးပါး ေလာက္ေမွာက္ေရာ။
၃။ ၀ါးပင္
၀ါးပင္လုိ လူစားမ်ဳိးတဲ့။ ဒီလူကေတာ့ ခပ္ညံ့ညံ့လူစားမ်ဳိး၊ ကုိယ္ပုိင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မရွိဘူး။ကိုယ္ပုိင္ရပ္တည္မႈ မရွိဘူး၊ ေနရာတကာ ေရလုိက္ ငါးလုိက္ဆုိတဲ့ လူစားမ်ိဳး၊ အစြယ္ေကာင္းရင္ ပါသြားတာခ်ည္းပဲ၊ ေကာင္းတာဆုိလည္း အစြယ္ေကာင္းရင္ လုပ္တယ္။ မေကာင္းတာဆုိရင္လည္း မက္လုံးေကာင္းရင္လုပ္တယ္။ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ လူစားမ်ဳိး၊ ဒီလုိလူစားမ်ိဳးလည္း ဆရာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အားမကုိးထုိက္ျပန္ဘူး။
၄။ ႏြားသုိး
ႏြားသုိး နဲ႔တူတဲ့ လူမ်ဳိး။ ဒီေကာင္ကေတာ့ ဘာမဆုိ အမွားအမွန္ မေ၀ခြဲဘူး။ ေနရာတကာ ရႈးဒုိင္းဒုိင္းနဲ႔ စြတ္လုပ္တတ္တယ္။ ႏွလုံးေရ နည္းျပီး၊ လက္ရုံးေရ အားကုိးတဲ့ လူစားမ်ဳိးေပါ့။ ဒီလုိလူမ်ဳိး ေခါင္းေဆာင္တင္မိရင္လည္း အားလုံးပ်က္ဆီးဘုိ႔မ်ားျပီ။
၅။ လိပ္
လိပ္ နဲ႔တူတဲ့ လူစား။ ဒီလူမ်ဳးိကေတာ့ အတၱၾကီးတဲ့ လူစားေပါ့။ ဘာမဆုိ သူ႕အတြက္ပဲ သူသိတယ္။ “ငါေခါင္းေဆာင္၊ ငါေပးမွ မင္းတုိ႔ ရမယ္၊ ငါျပီးမွ ျပီးမယ္”ဆုိတဲ့လူစားမ်ဳိး၊ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြါးပဲ သိတယ္။ အမ်ားအတြက္ ထည့္မတြက္တတ္တဲ့လူစားမ်ဳိး။(ပရဟိတ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ လူစားမ်ဳိး)
၆။ ေခြးအ
ေခြးအနဲ႔ တူတဲ့ လူမ်ဳိး။ ဒီလူစားကေတာ့ ေကာက္က်စ္တယ္။ ဘယ္ေနရာမဆုိ နည္းမွန္၊ လမ္းမွန္က မသြားတတ္ဘူး။ ဘယ္သူ႕ကိုမဆုိ လွည့္စားလုိက္ရမွ စား၀င္ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့လူမ်ဳိး။ ကိုယ့္လက္ေအာက္ငယ္သားကို ကိုယ့္လက္ခုတ္ထဲက ေရလုိ၊ ကိုယ္လုိတဲ့ ေနရာမွာပဲ အသုံးခ်တတ္တယ္။
ကဲ...ေခါင္းေဆာင္မ်ား စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ ငါဘယ္နံပါတ္နဲ႔ ျငိေနလည္းဆုိတာ၊ ဘယ္နံပါတ္နဲ႔မွ မျငိဘူးဆုိ၇င္ေတာ့ သင္လူေကာင္းျဖစ္ျပီ၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္၊ မျဖစ္ေတာ့ ေနာက္တင္ျပမယ့္ “ေခါင္းေဆာင္အဂၤါ”နဲ႔ ဆက္ျပီး တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ရပါမယ္။
(သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ကို ကုိးကားပါသည္)
အလင္းအိမ္(ေစတနာပန္းခင္း)20.9.2011(Tues)
--
Posted by ဖုိးရႈပ္
From http://gtuonlinefriends.ning.com/profiles/blog/show?id=2660565%3ABlogPost%3A824704&xgs=1&xg_source=msg_share_post
သယ္ရင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္အေရြးမမွားရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပေပးပါရေစ............
“ဂဏန္း၊ ပုတ္သင္၊ ၀ါးပင္ ၊ ႏြားသုိး၊ လိပ္မ်ဳိး၊ ေခြးအ၊ ဤေျခာက္၀ နာယက မတင္ထိုက္။”
၁။ ဂဏန္း = လက္မ ေထာင္ျခင္း
၂။ ပုတ္သင္ = ေျပာသမွ် ေခါင္းၿငိမ့္ျခင္း
၃။ ၀ါးပင္ = ေလသင့္ရာ ယိမ္းတတ္ျခင္း
၄။ ႏြားသုိး = ႐ွဴး႐ွဴးဒုိင္းဒုိင္း လုပ္တတ္ျခင္း
၅။ လိပ္မ်ိဳး = မိမိဘက္သုိ႔ ယက္တတ္ျခင္း
၆။ ေခြးအ = ေကာက္က်စ္ျခင္း ဤေျခာက္၀ မွတ္ပါ အနာယက။
၁။ ဂဏန္း
ဂဏန္းနဲ႔ တူတဲ့ လူစားမ်ဳိးတဲ့။ ဂဏန္းဆုိတဲ့ ေကာင္ဟာ အျမဲတမ္း လက္မတစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႔ ရွိတတ္ပါတယ္။ ငါမွတတ္တာ၊ မင္းတုိ႔က ဘာမွ သိတာမဟုတ္ဘူး။ ငါ့ဆရာ လာမလုပ္နဲ႔ ဆုိတဲ့ လူစားမ်ဳိးပါ။ ေအာက္လက္ငယ္သားကုိ ကၽြန္လုိ ဆက္ဆံတတ္တဲ့ သူမ်ဳိးကို ဆရာမတင္ထုိက္ဘူး။
၂။ ပုတ္သင္
ပုတ္သင္လုိ လူစားမ်ဳိးတဲ့။ ဒီေကာင္ကေတာ့ ကိုယ္ပုိင္အရည္အခ်င္းဘာမွ မရွိပါဘူး။ သူမ်ားေျပာတုိင္း ေခါင္းညိတ္တယ္၊ ဘယ္သူက ေျပာေျပာ “ေအးလုပ္လုိက္ဆုိတာခ်ည္းပဲ”။ အဲဒီလုိလူမ်ဳိး ဆရာ တင္မိျပန္ရင္လည္း ငါးပါးမကဘူး။ ဆယ့္ငါးပါး ေလာက္ေမွာက္ေရာ။
၃။ ၀ါးပင္
၀ါးပင္လုိ လူစားမ်ဳိးတဲ့။ ဒီလူကေတာ့ ခပ္ညံ့ညံ့လူစားမ်ဳိး၊ ကုိယ္ပုိင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မရွိဘူး။ကိုယ္ပုိင္ရပ္တည္မႈ မရွိဘူး၊ ေနရာတကာ ေရလုိက္ ငါးလုိက္ဆုိတဲ့ လူစားမ်ိဳး၊ အစြယ္ေကာင္းရင္ ပါသြားတာခ်ည္းပဲ၊ ေကာင္းတာဆုိလည္း အစြယ္ေကာင္းရင္ လုပ္တယ္။ မေကာင္းတာဆုိရင္လည္း မက္လုံးေကာင္းရင္လုပ္တယ္။ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ လူစားမ်ဳိး၊ ဒီလုိလူစားမ်ိဳးလည္း ဆရာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အားမကုိးထုိက္ျပန္ဘူး။
၄။ ႏြားသုိး
ႏြားသုိး နဲ႔တူတဲ့ လူမ်ဳိး။ ဒီေကာင္ကေတာ့ ဘာမဆုိ အမွားအမွန္ မေ၀ခြဲဘူး။ ေနရာတကာ ရႈးဒုိင္းဒုိင္းနဲ႔ စြတ္လုပ္တတ္တယ္။ ႏွလုံးေရ နည္းျပီး၊ လက္ရုံးေရ အားကုိးတဲ့ လူစားမ်ဳိးေပါ့။ ဒီလုိလူမ်ဳိး ေခါင္းေဆာင္တင္မိရင္လည္း အားလုံးပ်က္ဆီးဘုိ႔မ်ားျပီ။
၅။ လိပ္
လိပ္ နဲ႔တူတဲ့ လူစား။ ဒီလူမ်ဳးိကေတာ့ အတၱၾကီးတဲ့ လူစားေပါ့။ ဘာမဆုိ သူ႕အတြက္ပဲ သူသိတယ္။ “ငါေခါင္းေဆာင္၊ ငါေပးမွ မင္းတုိ႔ ရမယ္၊ ငါျပီးမွ ျပီးမယ္”ဆုိတဲ့လူစားမ်ဳိး၊ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြါးပဲ သိတယ္။ အမ်ားအတြက္ ထည့္မတြက္တတ္တဲ့လူစားမ်ဳိး။(ပရဟိတ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ လူစားမ်ဳိး)
၆။ ေခြးအ
ေခြးအနဲ႔ တူတဲ့ လူမ်ဳိး။ ဒီလူစားကေတာ့ ေကာက္က်စ္တယ္။ ဘယ္ေနရာမဆုိ နည္းမွန္၊ လမ္းမွန္က မသြားတတ္ဘူး။ ဘယ္သူ႕ကိုမဆုိ လွည့္စားလုိက္ရမွ စား၀င္ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့လူမ်ဳိး။ ကိုယ့္လက္ေအာက္ငယ္သားကို ကိုယ့္လက္ခုတ္ထဲက ေရလုိ၊ ကိုယ္လုိတဲ့ ေနရာမွာပဲ အသုံးခ်တတ္တယ္။
ကဲ...ေခါင္းေဆာင္မ်ား စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ ငါဘယ္နံပါတ္နဲ႔ ျငိေနလည္းဆုိတာ၊ ဘယ္နံပါတ္နဲ႔မွ မျငိဘူးဆုိ၇င္ေတာ့ သင္လူေကာင္းျဖစ္ျပီ၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္၊ မျဖစ္ေတာ့ ေနာက္တင္ျပမယ့္ “ေခါင္းေဆာင္အဂၤါ”နဲ႔ ဆက္ျပီး တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ရပါမယ္။
(သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ကို ကုိးကားပါသည္)
အလင္းအိမ္(ေစတနာပန္းခင္း)20.9.2011(Tues)
--
Posted by ဖုိးရႈပ္
From http://gtuonlinefriends.ning.com/profiles/blog/show?id=2660565%3ABlogPost%3A824704&xgs=1&xg_source=msg_share_post
Sunday, September 25, 2011
မိန္းကေလးတစ္ဦး Chattingရည္းစား၏ အဓၶမျပဳက်င့္ျခင္းခံရ
ငွက္ေလး | 9:06 PM |
ျဖစ္ရပ္မွန္
သကၤန္းကၽြန္းျမိဳ႕နယ္ေန အသက္ ၂၀ နွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး Chatting မွ ရီးစားရျပီး ခ်ိန္းေခၚ အဓၶမျပဳက်င့္ခံရလို႔ ရဲစခန္းတိုင္
သကၤန္းကၽြန္း ျမိဳ႕နယ္ေန အသက္ ၂၀ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ Online Chatting မွတဆင့္ ပုဇြန္ေတာင္ျမိဳ႕နယ္ေန အသက္ ၂၈ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ အမ်ိဳးသားေလး တစ္ဦးႏွင့္ ခ်စ္သူ ျဖစ္သြားၾကျပီး အမ်ိဳးသားေလး၏ ခ်ိန္းဆို ကမ္းလွမ္းမႈအရ ၂၁.၈.၂၀၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ခ်ိန္းဆိုရာ ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္းရွိ ေကာ္ဖီဆိုင္သို႔ ေန႔လည္ ၁ နာရီအခ်ိန္က သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကသည္ ဟူ၏။
ႏွစ္ေယာက္အတူ ေတြ႕ဆံုၾကျပီး အေအးေသာက္ေနစဥ္ အမ်ိဳးသမီးေလးမွာ အေအးေသာက္လက္စမွ မူးေ၀ လာသျဖင့္ အမ်ိဳးသားေလးက အိမ္ျပန္ပို႔ေပးမည္ ဆိုျပီး မည္သည့္ေနရာ ေခၚသြားေနမွန္းမသိဘဲ လိုက္ပါသြားခဲ့သည္ ဟူ၏။
အမူးေျပစဥ္ သတိရလာေသာ အခါ တုိက္ခန္းက်ဥ္း တစ္ခုအတြင္းရွိ အိပ္ယာေပၚတြင္ ေခၚေဆာင္လာသူ အမ်ိဳးသားေလးနွင့္ အတူရွိေနျပီး သားမယားအျဖစ္ ျပဳက်င့္ေနရာ ျငင္းဆန္ ရုန္းကန္ေသာ္လည္း ေခါင္းမူးသည္က တစ္ဖက္၊ အားခ်င္း မမွ်သည္က တစ္ေၾကာင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ရုန္းကန္ရင္းပင္ မူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္ သြားခဲ့သည္ ဟူ၏။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ ၇ နာရီ အိပ္ယာႏုိးခ်ိန္ေရာက္မွ သူမေရာက္ေနေသာ ေနရာသည္ အမ်ိဳးသားေလး၏ အိမ္မွန္း သိလိုက္ရျပီး သူမ၏ အိမ္သို႔ ျပန္လာျပီး မိဘမ်ားကို ေျပာျပသျဖင့္ မိဘမ်ားက ၂၆.၈.၂၀၁၀ ေန႔တြင္ ပုဇြန္ေတာင္ ရဲစခန္းသို႔ အမႈဖြင့္ တုိင္ၾကားခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ရဲစခန္းမွ (ပ) ၂၆၄/၂၀၁၀ ျပစ္မႈပုဒ္မ ၃၇၆ အရ အမႈဖြင့္ျပီး ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သူ အမ်ိဳးသားအား ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးလ်က္ ရွိေနေၾကာင္း မႈခင္းသတင္း ဂ်ာနယ္အရ သိရသည္။
(မိန္းကေလးမ်ား အြန္လုိင္းမွာ လူယုတ္မာကုိ ရည္းစားလုပ္မိရင္ ဘ၀ပါစုတ္ျပတ္သြားနုိင္လုိ႔ အယုံမလြယ္သင့္ေၾကာင္းပါ။ )
(forward mail မွ ဆြဲယူလာျခင္းျဖစ္ပါသည္)
သကၤန္းကၽြန္း ျမိဳ႕နယ္ေန အသက္ ၂၀ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ Online Chatting မွတဆင့္ ပုဇြန္ေတာင္ျမိဳ႕နယ္ေန အသက္ ၂၈ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ အမ်ိဳးသားေလး တစ္ဦးႏွင့္ ခ်စ္သူ ျဖစ္သြားၾကျပီး အမ်ိဳးသားေလး၏ ခ်ိန္းဆို ကမ္းလွမ္းမႈအရ ၂၁.၈.၂၀၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ခ်ိန္းဆိုရာ ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္းရွိ ေကာ္ဖီဆိုင္သို႔ ေန႔လည္ ၁ နာရီအခ်ိန္က သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကသည္ ဟူ၏။
ႏွစ္ေယာက္အတူ ေတြ႕ဆံုၾကျပီး အေအးေသာက္ေနစဥ္ အမ်ိဳးသမီးေလးမွာ အေအးေသာက္လက္စမွ မူးေ၀ လာသျဖင့္ အမ်ိဳးသားေလးက အိမ္ျပန္ပို႔ေပးမည္ ဆိုျပီး မည္သည့္ေနရာ ေခၚသြားေနမွန္းမသိဘဲ လိုက္ပါသြားခဲ့သည္ ဟူ၏။
အမူးေျပစဥ္ သတိရလာေသာ အခါ တုိက္ခန္းက်ဥ္း တစ္ခုအတြင္းရွိ အိပ္ယာေပၚတြင္ ေခၚေဆာင္လာသူ အမ်ိဳးသားေလးနွင့္ အတူရွိေနျပီး သားမယားအျဖစ္ ျပဳက်င့္ေနရာ ျငင္းဆန္ ရုန္းကန္ေသာ္လည္း ေခါင္းမူးသည္က တစ္ဖက္၊ အားခ်င္း မမွ်သည္က တစ္ေၾကာင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ရုန္းကန္ရင္းပင္ မူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္ သြားခဲ့သည္ ဟူ၏။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ ၇ နာရီ အိပ္ယာႏုိးခ်ိန္ေရာက္မွ သူမေရာက္ေနေသာ ေနရာသည္ အမ်ိဳးသားေလး၏ အိမ္မွန္း သိလိုက္ရျပီး သူမ၏ အိမ္သို႔ ျပန္လာျပီး မိဘမ်ားကို ေျပာျပသျဖင့္ မိဘမ်ားက ၂၆.၈.၂၀၁၀ ေန႔တြင္ ပုဇြန္ေတာင္ ရဲစခန္းသို႔ အမႈဖြင့္ တုိင္ၾကားခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ရဲစခန္းမွ (ပ) ၂၆၄/၂၀၁၀ ျပစ္မႈပုဒ္မ ၃၇၆ အရ အမႈဖြင့္ျပီး ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သူ အမ်ိဳးသားအား ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးလ်က္ ရွိေနေၾကာင္း မႈခင္းသတင္း ဂ်ာနယ္အရ သိရသည္။
(မိန္းကေလးမ်ား အြန္လုိင္းမွာ လူယုတ္မာကုိ ရည္းစားလုပ္မိရင္ ဘ၀ပါစုတ္ျပတ္သြားနုိင္လုိ႔ အယုံမလြယ္သင့္ေၾကာင္းပါ။ )
(forward mail မွ ဆြဲယူလာျခင္းျဖစ္ပါသည္)
ဟီးဟီးးးးး :P
ငွက္ေလး | 12:34 PM |
ဘဝအေမာေျပ
forward mail တခုမွ ဆြဲလာတာပါ. သယ္ရင္းတို႔ ျပဳံးေပ်ာ္က်ပါေစ :P
Engineerေတြေသရင္ ငရဲျပည္မေရာက္ဝူးတဲ႔.... :P
ငွက္ေလး | 12:12 PM |
ဘဝအေမာေျပ
တစ္ခါတုန္းက နတ္ျပည္က နတ္မင္းႀကီးက သူ ့တန္ခိုးနဲ ့ငရဲျပည္ရဲ ့အေျခအေနကို လွမ္းႀကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ
ငရဲျပည္ႀကီး စည္ပင္၀ေျပာေနတဲ့ အျပင္ ငရဲမင္းပါ ဇိမ္က်က်ေနေနတာကို ေတြ ့ရေတာ့
အေႀကာင္းအရင္းအမွန္ကို သိခ်င္တာနဲ ့ နတ္မင္းႀကီးက ငရဲျပည္ကို သြားေလ့လာလိုက္တယ္..
ငရဲျပည္ကို ေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့...ငရဲက်ေနတဲ့ Civil Engineer ေတြက ငရဲမင္းအတြက္
ေခတ္မီွ ဒီဇိုင္းေတြနဲ ့တိုက္တာ အိုးအိမ္ ေရကူးကန္ေတြကို တစ္လံုးျပီး တစ္လံုးေဆာက္ေပးေနတာကို ေတြ ့ရသလို
ငရဲမင္းႀကီး ေခတ္နဲ ့မ်က္ေျခမျပတ္ေစဖို ့ Electronic Engineer နဲ ့ Software Engineer ေတြက
ျဂိဳလ္တုစေလာင္းနဲ ့..ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာေတြကို တပ္ဆင္ဆက္သြယ္ေပးထားႀကတယ္..
ငရဲျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ လ်ွပ္စစ္စြမ္းအားကို Electrical Engineer ေတြက အစြမ္းျပ ျပဳလုပ္ေပးထားႀကျပန္ေရာ
ငရဲမင္းမွာ အႏၱာရယ္.တစ္ခုခု က်ေရာက္လာရင္..ပုန္းခိုနိုင္ဖို ့အတြက္..ေျမေအာက္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြကိုေတာ့ Mining Engineer ေတြက ႀကိဳးစားပမ္းစား ေဖာက္လုပ္ေပးထားႀကတယ္..
ငရဲမင္းရဲ ့ ယာဥ္ယႏၱာရားပိုင္း ဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ Mechanical Engineer နဲ ့ Petro Engineer ေတြက
တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေပးထားႀကျပန္တာေတြ ့၇တယ္....
ဒါကိုႀကည့္ျပီး..နတ္မင္းႀကီးက နတ္ျပည္ႀကီးလည္း အခုလိုစည္ပင္၀ေျပာနိုင္ဖို ့ ငရဲသား Engineer ေတြကို နတ္ျပည္ေခၚရမယ္လို ့ အႀကံရသြားတာနဲ ့..ငရဲမင္းႀကီးဆီကေန ငရဲသား အင္ဂ်င္နီယာေတြကို ေတာင္းတာေပါ့..
ငရဲမင္းကလဲ ''''ငအ''''' မွ မဟုတ္တာ...ငရဲျပည္ႀကီး အခုလို အဆင္ေျပတိုးတက္ေနတာ..ဒီအင္ဂ်င္နီယာေတြရိွလို ့ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိေနေတာ့ မေပးနိုင္ဘူး ေျပာတာေပါ့..
ဘယ္လိုေတာင္းေတာင္း မရတဲ့ အဆံုးမွာ..နတ္မင္းႀကီးက တရားရံုးကေန ရင္ဆိုင္ေတာင္းမယ္လို ့ ငရဲမင္းကို ေျပာလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
ငရဲမင္းက ဘာျပန္ေျပာလိုက္တယ္.မွတ္လဲ
''''''တရားရံုးကေန ေတာင္းခ်င္ေတာင္း မေတာင္းခ်င္ေန...တရားသူႀကီးေကာ ေရွ ့ေနေကာ က်ဳပ္လက္ထဲမွာတဲ့'''''
ေနာက္ဆံုးမွာ နတ္မင္းႀကီးလည္း ဘယ္လိုမွမတတ္နိုင္ေတာ့ဘဲ လက္ေလ်ာ့လို ့နတ္ျပည္ကို ျပန္သြားရေတာ့တာေပါ့
ဒါေပမဲ့ ေနာင္နွစ္ ေနာင္နွစ္ေတြမွာ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ေသတိုင္းေသတိုင္း နတ္မင္းႀကီးက နတ္ျပည္ကို တန္း တန္းေခၚသြားေတာ့တာေပါ့..
အဲဒီခ်ိန္ကစလို ့ ငရဲျပည္ကို ဘယ္ အင္ဂ်င္နီယာမွ ေရာက္မလာေတာ့တာ ခုခ်ိ္န္ထိပဲတဲ့ေလ
ဒါေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေပါ့..ကၽြန္ေတာ္တို ့အင္ဂ်င္နီယာေတြေသရင္..ငရဲျပည္မေရာက္ပါဘူးလို ့
ဘာလဲ မယံုျပန္ဘူးလား..မယံုလဲ ....ေနေပါ့....ဟီဟိ..
ဒါ ကၽြန္ေတာ္႔အေတြးသက္သက္ေလးပါပဲ....:PPP
သူငယ္ခ်င္းအားလံုး ရယ္ေမာျခင္းျဖင့္ ဘ၀အေမာေတြ ေျပႏိုင္က်ပါေစ
GTU online friend မွ ကူးယူျခင္းေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္
ငရဲျပည္ႀကီး စည္ပင္၀ေျပာေနတဲ့ အျပင္ ငရဲမင္းပါ ဇိမ္က်က်ေနေနတာကို ေတြ ့ရေတာ့
အေႀကာင္းအရင္းအမွန္ကို သိခ်င္တာနဲ ့ နတ္မင္းႀကီးက ငရဲျပည္ကို သြားေလ့လာလိုက္တယ္..
ငရဲျပည္ကို ေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့...ငရဲက်ေနတဲ့ Civil Engineer ေတြက ငရဲမင္းအတြက္
ေခတ္မီွ ဒီဇိုင္းေတြနဲ ့တိုက္တာ အိုးအိမ္ ေရကူးကန္ေတြကို တစ္လံုးျပီး တစ္လံုးေဆာက္ေပးေနတာကို ေတြ ့ရသလို
ငရဲမင္းႀကီး ေခတ္နဲ ့မ်က္ေျခမျပတ္ေစဖို ့ Electronic Engineer နဲ ့ Software Engineer ေတြက
ျဂိဳလ္တုစေလာင္းနဲ ့..ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာေတြကို တပ္ဆင္ဆက္သြယ္ေပးထားႀကတယ္..
ငရဲျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ လ်ွပ္စစ္စြမ္းအားကို Electrical Engineer ေတြက အစြမ္းျပ ျပဳလုပ္ေပးထားႀကျပန္ေရာ
ငရဲမင္းမွာ အႏၱာရယ္.တစ္ခုခု က်ေရာက္လာရင္..ပုန္းခိုနိုင္ဖို ့အတြက္..ေျမေအာက္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြကိုေတာ့ Mining Engineer ေတြက ႀကိဳးစားပမ္းစား ေဖာက္လုပ္ေပးထားႀကတယ္..
ငရဲမင္းရဲ ့ ယာဥ္ယႏၱာရားပိုင္း ဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ Mechanical Engineer နဲ ့ Petro Engineer ေတြက
တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေပးထားႀကျပန္တာေတြ ့၇တယ္....
ဒါကိုႀကည့္ျပီး..နတ္မင္းႀကီးက နတ္ျပည္ႀကီးလည္း အခုလိုစည္ပင္၀ေျပာနိုင္ဖို ့ ငရဲသား Engineer ေတြကို နတ္ျပည္ေခၚရမယ္လို ့ အႀကံရသြားတာနဲ ့..ငရဲမင္းႀကီးဆီကေန ငရဲသား အင္ဂ်င္နီယာေတြကို ေတာင္းတာေပါ့..
ငရဲမင္းကလဲ ''''ငအ''''' မွ မဟုတ္တာ...ငရဲျပည္ႀကီး အခုလို အဆင္ေျပတိုးတက္ေနတာ..ဒီအင္ဂ်င္နီယာေတြရိွလို ့ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိေနေတာ့ မေပးနိုင္ဘူး ေျပာတာေပါ့..
ဘယ္လိုေတာင္းေတာင္း မရတဲ့ အဆံုးမွာ..နတ္မင္းႀကီးက တရားရံုးကေန ရင္ဆိုင္ေတာင္းမယ္လို ့ ငရဲမင္းကို ေျပာလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
ငရဲမင္းက ဘာျပန္ေျပာလိုက္တယ္.မွတ္လဲ
''''''တရားရံုးကေန ေတာင္းခ်င္ေတာင္း မေတာင္းခ်င္ေန...တရားသူႀကီးေကာ ေရွ ့ေနေကာ က်ဳပ္လက္ထဲမွာတဲ့'''''
ေနာက္ဆံုးမွာ နတ္မင္းႀကီးလည္း ဘယ္လိုမွမတတ္နိုင္ေတာ့ဘဲ လက္ေလ်ာ့လို ့နတ္ျပည္ကို ျပန္သြားရေတာ့တာေပါ့
ဒါေပမဲ့ ေနာင္နွစ္ ေနာင္နွစ္ေတြမွာ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ေသတိုင္းေသတိုင္း နတ္မင္းႀကီးက နတ္ျပည္ကို တန္း တန္းေခၚသြားေတာ့တာေပါ့..
အဲဒီခ်ိန္ကစလို ့ ငရဲျပည္ကို ဘယ္ အင္ဂ်င္နီယာမွ ေရာက္မလာေတာ့တာ ခုခ်ိ္န္ထိပဲတဲ့ေလ
ဒါေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေပါ့..ကၽြန္ေတာ္တို ့အင္ဂ်င္နီယာေတြေသရင္..ငရဲျပည္မေရာက္ပါဘူးလို ့
ဘာလဲ မယံုျပန္ဘူးလား..မယံုလဲ ....ေနေပါ့....ဟီဟိ..
ဒါ ကၽြန္ေတာ္႔အေတြးသက္သက္ေလးပါပဲ....:PPP
သူငယ္ခ်င္းအားလံုး ရယ္ေမာျခင္းျဖင့္ ဘ၀အေမာေတြ ေျပႏိုင္က်ပါေစ
GTU online friend မွ ကူးယူျခင္းေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္
ဘဝအေမာေျပဟာသ
ငွက္ေလး | 10:40 AM |
ဘဝအေမာေျပ
အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ သူမရဲ႕ ႏွစ္ငါးဆယ္ျပည့္ ေမြးေန႔မွာ အလွျပင္ဆိုင္
သြားျပီး မ်က္ႏွာေပၚက အေရးအေၾကာင္း ေတြကို ျပဳျပင္လိုက္တယ္။
ေဒၚလာ ငါးေထာင္ေလာက္ သံုးပစ္လိုက္ရေပမဲ့ အင္မတန္ အက်ိဳးထူးတဲ့ ရလာဒ္
ေၾကာင့္ သူမ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနတယ္။ အိမ္အျပန္ လမ္းမွာ သတင္းစာ ဝင္ဝယ္လိုက္
ေသးတယ္။ သတင္းစာ ဝယ္ျပီး ျပန္မထြက္ခင္ သူမက စာေရးကို ေမးလိုက္တယ္။
“ဒို႔ တစ္ခု ေမးရင္ ေမာင္ေလး စိတ္ မဆိုးဘူးထင္တယ္၊ ဒို႔ အသက္
ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ ခန္႔မွန္းႏိုင္လား”
“၃၂ႏွစ္ေလာက္ေပါ့” စာေရးက ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
“အိုး၊ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒို႔က ဒီေန႔ပဲ ၅၀ ျပည့္တာ” အမ်ိဳးသမီးက ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္ေတာ့ သူမက မက္ဂ္ေဒၚနယ္ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားျပီး ေကာင္တာက ေကာင္မေလးကို
အဲ့ဒီ ေမးခြန္း ျပန္ ေမးလိုက္ျပန္တယ္။
ေကာင္မေလးကေျဖတယ္ “၂၉ႏွစ္ေလာက္ေပါ့”
“မဟုတ္ဘူး။ ၅၀ ရွိျပီ” အမ်ိဳးသမီးက ေျပာလိုက္တယ္။
ခုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက သူမကိုယ္ သူမ ေတာ္ေတာ္ေလး ေက်နပ္ ေနျပီ။ သူမ လမ္းဆက္
ေလွ်ာက္လာရင္း ေဆးဆိုင္တစ္ဆိုင္ ေတြ႕ေတာ့ ဝင္ျပီး ပူရွိန္းသၾကားလံုး
တစ္ခ်ိဳ႕ ဝင္ဝယ္လိုက္ ျပန္တယ္။ ေကာင္တာကို ေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း သူမ
ေမးခ်င္ လြန္းလွတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမးလိုက္ ျပန္တယ္။
“အိုး၊ ၃၀လို႔ ထင္တယ္” ေကာင္တာစာေရးက ေျဖလိုက္တယ္။
“ဒို႔အသက္က ၅၀ကြ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
အမ်ိဳးသမီးကေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ တံု႕ျပန္လိုက္ ျပန္တယ္။
သူမ အိမ္ျပန္ဖို႔ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနတုန္း သူမေဘးမွာ ကားေစာင့္ေနတဲ့
အဖိုးအို တစ္ဦးကို ေတြ႕ေတာ့ အဲ့ဒီ ေမးခြန္းကိုပဲ ထပ္ျပီး
ေမးလိုက္ျပန္တယ္။
အဖိုးအိုက ေျပာတယ္။ “ဒီမွာ အမ်ိဳးသမီး။ ငါ့အသက္က ၇၈ႏွစ္ ရွိေနျပီ။
အျမင္အာရံုေတြလဲ မြဲေနျပီ။ ဒါေပမဲ့ ငါ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ မိန္းမေတြရဲ႕
အသက္ကို တိတိက်က် ေျပာႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ငါ့စကားက သိပ္ျပီး
စည္းေက်ာ္ ေနမလားပဲ။ မျမင္ရေမမဲ့ မင္းရဲ႕ ေဘာ္လီ အကၤ်ီေအာက္ကို ငါ
လက္ႏိႈက္ စမ္းသပ္လို႔ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းရဲ႕ အသက္ကို တိတိက်က်၊
ေသခ်ာေပါက္ကို ေျပာႏိုင္မွာပါ”
အမ်ိဳးသမီးက ခဏတိတ္သြားေပမဲ့ ဒီအဖိုးၾကီးရဲ႕ အေျဖကို ၾကားခ်င္တဲ့ စိတ္က
အႏိုင္ယူ သြားခဲ့တယ္။
သူမ သိခ်င္စိတ္ကို ထိန္းမရတဲ့ အဆံုး အဖိုးၾကီးကို စူေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။
“ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္းျပီေလ။ စမ္းၾကည့္ေပါ့”
အဖိုးအိုက အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ရင္သားႏွစ္ဖက္ကို စမ္းသပ္လိုက္၊
ပြတ္သပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေနတယ္။ အခ်ိန္ နည္းနည္းၾကာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက
စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။
“ဒီမွာအဖိုးၾကီး၊ ကြ်န္မအသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိျပီလဲ”
ဒီေတာ့မွ အဖိုးအိုက
“ေကာင္းျပီ အမ်ိဳးသမီး၊ မင္းရဲ႕ အသက္က ၅၀ မဟုတ္လား”
အမ်ိဳးသမီးက အံ့ဩလြန္းလို႔ မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ ၾကားရတာ မယံုႏိုင္ဘူး
ျဖစ္ေနတာေပါ့။
“တကယ္ကို မယံုႏိုင္စရာပဲ၊ ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္ အတိအက်ကို ေျပာႏိုင္တာလဲ”
“ေျပာျပရင္ မင္းငါ့ကို စိတ္မဆိုးရဘူး၊ ဘာမွလဲမလုပ္ရဘူး” အဖိုးအိုက ကတိေတာင္းတယ္။
“ေကာင္းပါျပီ၊ ကတိေပးပါတယ္” အမ်ိဳးသမီးက ကတိေပးလိုက္တယ္။
သယ္ရင္းတို႔ အဘိုးအိုဘာျပန္ေျပာလဲ သိက်မယ္ထင္ပါတယ္ ဟဲဟဲ :P
forward mail မွကူးယူထားျခင္ျဖစ္ပါသည္
သြားျပီး မ်က္ႏွာေပၚက အေရးအေၾကာင္း ေတြကို ျပဳျပင္လိုက္တယ္။
ေဒၚလာ ငါးေထာင္ေလာက္ သံုးပစ္လိုက္ရေပမဲ့ အင္မတန္ အက်ိဳးထူးတဲ့ ရလာဒ္
ေၾကာင့္ သူမ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနတယ္။ အိမ္အျပန္ လမ္းမွာ သတင္းစာ ဝင္ဝယ္လိုက္
ေသးတယ္။ သတင္းစာ ဝယ္ျပီး ျပန္မထြက္ခင္ သူမက စာေရးကို ေမးလိုက္တယ္။
“ဒို႔ တစ္ခု ေမးရင္ ေမာင္ေလး စိတ္ မဆိုးဘူးထင္တယ္၊ ဒို႔ အသက္
ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ ခန္႔မွန္းႏိုင္လား”
“၃၂ႏွစ္ေလာက္ေပါ့” စာေရးက ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
“အိုး၊ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒို႔က ဒီေန႔ပဲ ၅၀ ျပည့္တာ” အမ်ိဳးသမီးက ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္ေတာ့ သူမက မက္ဂ္ေဒၚနယ္ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားျပီး ေကာင္တာက ေကာင္မေလးကို
အဲ့ဒီ ေမးခြန္း ျပန္ ေမးလိုက္ျပန္တယ္။
ေကာင္မေလးကေျဖတယ္ “၂၉ႏွစ္ေလာက္ေပါ့”
“မဟုတ္ဘူး။ ၅၀ ရွိျပီ” အမ်ိဳးသမီးက ေျပာလိုက္တယ္။
ခုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက သူမကိုယ္ သူမ ေတာ္ေတာ္ေလး ေက်နပ္ ေနျပီ။ သူမ လမ္းဆက္
ေလွ်ာက္လာရင္း ေဆးဆိုင္တစ္ဆိုင္ ေတြ႕ေတာ့ ဝင္ျပီး ပူရွိန္းသၾကားလံုး
တစ္ခ်ိဳ႕ ဝင္ဝယ္လိုက္ ျပန္တယ္။ ေကာင္တာကို ေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း သူမ
ေမးခ်င္ လြန္းလွတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမးလိုက္ ျပန္တယ္။
“အိုး၊ ၃၀လို႔ ထင္တယ္” ေကာင္တာစာေရးက ေျဖလိုက္တယ္။
“ဒို႔အသက္က ၅၀ကြ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”
အမ်ိဳးသမီးကေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ တံု႕ျပန္လိုက္ ျပန္တယ္။
သူမ အိမ္ျပန္ဖို႔ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနတုန္း သူမေဘးမွာ ကားေစာင့္ေနတဲ့
အဖိုးအို တစ္ဦးကို ေတြ႕ေတာ့ အဲ့ဒီ ေမးခြန္းကိုပဲ ထပ္ျပီး
ေမးလိုက္ျပန္တယ္။
အဖိုးအိုက ေျပာတယ္။ “ဒီမွာ အမ်ိဳးသမီး။ ငါ့အသက္က ၇၈ႏွစ္ ရွိေနျပီ။
အျမင္အာရံုေတြလဲ မြဲေနျပီ။ ဒါေပမဲ့ ငါ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ မိန္းမေတြရဲ႕
အသက္ကို တိတိက်က် ေျပာႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ငါ့စကားက သိပ္ျပီး
စည္းေက်ာ္ ေနမလားပဲ။ မျမင္ရေမမဲ့ မင္းရဲ႕ ေဘာ္လီ အကၤ်ီေအာက္ကို ငါ
လက္ႏိႈက္ စမ္းသပ္လို႔ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းရဲ႕ အသက္ကို တိတိက်က်၊
ေသခ်ာေပါက္ကို ေျပာႏိုင္မွာပါ”
အမ်ိဳးသမီးက ခဏတိတ္သြားေပမဲ့ ဒီအဖိုးၾကီးရဲ႕ အေျဖကို ၾကားခ်င္တဲ့ စိတ္က
အႏိုင္ယူ သြားခဲ့တယ္။
သူမ သိခ်င္စိတ္ကို ထိန္းမရတဲ့ အဆံုး အဖိုးၾကီးကို စူေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။
“ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္းျပီေလ။ စမ္းၾကည့္ေပါ့”
အဖိုးအိုက အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ရင္သားႏွစ္ဖက္ကို စမ္းသပ္လိုက္၊
ပြတ္သပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေနတယ္။ အခ်ိန္ နည္းနည္းၾကာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက
စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။
“ဒီမွာအဖိုးၾကီး၊ ကြ်န္မအသက္ ဘယ္ေလာက္ ရွိျပီလဲ”
ဒီေတာ့မွ အဖိုးအိုက
“ေကာင္းျပီ အမ်ိဳးသမီး၊ မင္းရဲ႕ အသက္က ၅၀ မဟုတ္လား”
အမ်ိဳးသမီးက အံ့ဩလြန္းလို႔ မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ ၾကားရတာ မယံုႏိုင္ဘူး
ျဖစ္ေနတာေပါ့။
“တကယ္ကို မယံုႏိုင္စရာပဲ၊ ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္ အတိအက်ကို ေျပာႏိုင္တာလဲ”
“ေျပာျပရင္ မင္းငါ့ကို စိတ္မဆိုးရဘူး၊ ဘာမွလဲမလုပ္ရဘူး” အဖိုးအိုက ကတိေတာင္းတယ္။
“ေကာင္းပါျပီ၊ ကတိေပးပါတယ္” အမ်ိဳးသမီးက ကတိေပးလိုက္တယ္။
သယ္ရင္းတို႔ အဘိုးအိုဘာျပန္ေျပာလဲ သိက်မယ္ထင္ပါတယ္ ဟဲဟဲ :P
forward mail မွကူးယူထားျခင္ျဖစ္ပါသည္
ဗဟုသုတ
ငွက္ေလး | 2:25 AM |
ဗဟုသုတ
1 ။ ( ကိုယ့္ကို အၿမဲ သတိရေနပါ )
အလွစုိက္သစ္ပင္ ---------- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ဦးထုပ္ ---------- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
2 ။ (မင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ )
စကၠဴ ၾကိဳးၾကာရုပ္ တစ္ေထာင္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
စကၠဴ ေရာင္စုံ ၾကယ္ပြင့္ တစ္ေထာင္ မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
3 ။ (ကိုယ့္ကိုေမ့လုိက္ပါေတာ့ = ခ်စ္သူအျဖစ္မွ ျပတ္စဲ လုိသည့္အခါ = )
မီးျခစ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ျပာခြက္ ---- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသိုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
4 ။ ( အေနေ၀းလုိ႔ ေမ့မသြားနဲ႔ေနာ္ = ရက္လရွည္မ်ားခြဲခြါရရင္ = )
ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေဘာလ္ပင္ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
5 ။ (ဂုဏ္ယူပါတယ္ =ခ်စ္သူ၏ ေအာင္ျမင္မႈ႕ တစ္ခု အတြက္ =)
ဓာတ္ပုံမွန္ေဘာင္လွလွေလး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
၀ုိင္ပုလင္း ----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
6 ။ (လြမ္းခဲ့ရသမွ် ေမ့ပစ္ၾကစုိ႔ =ငိုေၾကြးခဲ့ေသာ ကာလ မ်ား ၿပီးဆုံးၿပီ )
လက္ကိုင္ပု၀ါ ----- ေယာက်ာၤးေလးမွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
စားပြဲတင္ျပကၡတိန္ ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလး သို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
7 ။ (ခ်စ္သူကိုစိတ္ဆုိးေျပေအာင္ေခ်ာ့တဲ့ အခါ )
အ၀ါေရာင္ပန္းပြင့္ ပန္းစည္း ----ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
သီခ်င္းဓာတ္ျပာ အယ္ဘမ္----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
8 ။ (ကြယ္ရာမွာ သစၥာမ ေဖာက္နဲ႔ေနာ္ )
ၾကည့္မွန္ေသး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေသာ့ခ်ိတ္ေလး ----- မိန္းကေလးမွေယာက်ာၤေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
9 ။ ( လက္ထပ္ခ်င္ၿပီ )
လက္စြပ္တစ္ကြင္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
လက္ပတ္နာရီ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
10 ။ ( ကိုယ့္ကို သစၥာမဲ့တယ္လုိ႔ အထင္မလြဲပါနဲ႔ )
ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆုိးေဆး----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
အက်ၤီ အ၀တ္အစား -----မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လကိေဆာင္ေပးရန္
11 ။ (တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲ ပါေစ )
ဖဲ ၾကိဳးလွလွေလးခ်ည္ထားတဲ့ပန္းစည္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေခ်ာကလက္ဘူး ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
12 ။ ( ခ်စ္တာကို ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ မ၀င့္မရဲျဖစ္ေနရင္ )
အေမႊးပြပြ ၀က္၀ံရုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေရေမႊး ပုလင္း ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
forward mail တခုမွျပန္ေဖာ္ျပပါသည္ :)
အလွစုိက္သစ္ပင္ ---------- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ဦးထုပ္ ---------- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
2 ။ (မင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ )
စကၠဴ ၾကိဳးၾကာရုပ္ တစ္ေထာင္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
စကၠဴ ေရာင္စုံ ၾကယ္ပြင့္ တစ္ေထာင္ မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
3 ။ (ကိုယ့္ကိုေမ့လုိက္ပါေတာ့ = ခ်စ္သူအျဖစ္မွ ျပတ္စဲ လုိသည့္အခါ = )
မီးျခစ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ျပာခြက္ ---- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသိုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
4 ။ ( အေနေ၀းလုိ႔ ေမ့မသြားနဲ႔ေနာ္ = ရက္လရွည္မ်ားခြဲခြါရရင္ = )
ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေဘာလ္ပင္ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
5 ။ (ဂုဏ္ယူပါတယ္ =ခ်စ္သူ၏ ေအာင္ျမင္မႈ႕ တစ္ခု အတြက္ =)
ဓာတ္ပုံမွန္ေဘာင္လွလွေလး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
၀ုိင္ပုလင္း ----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
6 ။ (လြမ္းခဲ့ရသမွ် ေမ့ပစ္ၾကစုိ႔ =ငိုေၾကြးခဲ့ေသာ ကာလ မ်ား ၿပီးဆုံးၿပီ )
လက္ကိုင္ပု၀ါ ----- ေယာက်ာၤးေလးမွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
စားပြဲတင္ျပကၡတိန္ ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလး သို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
7 ။ (ခ်စ္သူကိုစိတ္ဆုိးေျပေအာင္ေခ်ာ့တဲ့ အခါ )
အ၀ါေရာင္ပန္းပြင့္ ပန္းစည္း ----ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
သီခ်င္းဓာတ္ျပာ အယ္ဘမ္----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
8 ။ (ကြယ္ရာမွာ သစၥာမ ေဖာက္နဲ႔ေနာ္ )
ၾကည့္မွန္ေသး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေသာ့ခ်ိတ္ေလး ----- မိန္းကေလးမွေယာက်ာၤေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
9 ။ ( လက္ထပ္ခ်င္ၿပီ )
လက္စြပ္တစ္ကြင္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
လက္ပတ္နာရီ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
10 ။ ( ကိုယ့္ကို သစၥာမဲ့တယ္လုိ႔ အထင္မလြဲပါနဲ႔ )
ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆုိးေဆး----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
အက်ၤီ အ၀တ္အစား -----မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လကိေဆာင္ေပးရန္
11 ။ (တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲ ပါေစ )
ဖဲ ၾကိဳးလွလွေလးခ်ည္ထားတဲ့ပန္းစည္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔
လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေခ်ာကလက္ဘူး ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
12 ။ ( ခ်စ္တာကို ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ မ၀င့္မရဲျဖစ္ေနရင္ )
အေမႊးပြပြ ၀က္၀ံရုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေရေမႊး ပုလင္း ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
forward mail တခုမွျပန္ေဖာ္ျပပါသည္ :)
Saturday, September 24, 2011
အပုိင္း ( ၃ )ဇာတ္သိမ္း
ငွက္ေလး | 8:41 AM |
ျဖစ္ရပ္မွန္
အခုေတာ့ မစုစုလတ္ရဲ႕ဘ၀ကေတာ့ "ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးဘူး" ဆုိတဲ့စကားလုိ
ဘယ္အရာမ်ိဳးကုိမွ မထူး
ေတာ့ဘဲ ကံၾကမၼာကုိသာယိုးမယ္ဖြဲ႕ၿပီး လူမ်ဳိးျခားဘာသာဇာတ္ထဲကုိ
ေျခစုံပစ္၀င္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။
လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားဇာတ္ထဲ၀င္ရတယ္ဆုိတာ ပါးစပ္ကအေျပာနဲ႔၀င္ပါ့မယ္ဆုိၿပီး
လုပ္လုိ႔မရဘူး။ သူတုိ႔ယုံၾကည္မႈရွိေအာင္ သူတုိ႔ခုိင္းသမွ် အကုန္လုပ္ျပရတယ္။
မစုစုလတ္ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဦးထိပ္မွာ
ပန္ဆင္ၿပီး ရွိခုိးဦးခ်ခဲ့တဲ့ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာ အခုေတာ့
မစုစုလတ္ရဲ႕ေျခဖ၀ါးေအာက္ ေရာက္ခဲ့ရပါၿပီ။
မိဘဘုိးဘြားစဥ္ဆက္က အေရွ႕အရပ္ကုိ ေခါင္းျပဳအိပ္ခဲ့ရတဲ့မစုစုလတ္ဟာ အခုေတာ့
ေျခအစုံပစ္ကန္ၿပီး အိပ္ခဲ့ရပါၿပီ။ အိမ္ဦးခန္းမွာကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့
ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာလည္း သာမန္သစ္သားတုံးအမွတ္
ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ တန္ခုိးႀကီးေစတီပုထုိးမ်ားဟာလည္း မစုစုလတ္ဘ၀အတြက္ေတာ့
အုပ္ပုံအျဖစ္ေရာက္ခဲ့ရပါ ၿပီ။
သုိ႔ေပမယ့္ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ဘာမွအားအငယ္ခဲ့ပါ။ ဘာကုိမွ လည္း
ေတြးၿပီးမပူပန္ခဲ့ပါ။ ေမာင္သာ
ေမ့ဘ၀၊ ေမာင္သာေမ့ရဲ႕ကမၻာျဖစ္လုိ႔ ေနခဲ့မိပါတယ္။ ေလာကမွာ
အျမတ္ႏုိးဆုံးအရာေတြလို႔ထင္မွတ္ ထားခဲ့တဲ့ မိဘမ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္နွင့္
ဘာသာတရားေတြကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီးေတာ့ ရာဇင္ဆုိတဲ့
ေမာင့္ကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီး ခ်ိန္တြယ္ခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ေတာင္၊
ေမာင့္ဖက္မွာပဲ အေလးေပးခဲ့တဲ့ အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလး မစုစုလတ္မဟုတ္ပါလား။
၂၀၀၀ ျပည့္နွစ္ မတ္လသုိ႔ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မစုစုလတ္တစ္ေယာက္
က်မၼာေရးမၾကာခဏ
ေဖာက္ျပန္လုိ႔ေနပါတယ္။ ညတုိင္းအိပ္တဲ့အခါေတြမွာလည္း
အိမ္မက္ဆုိးမ်ားျမင္မက္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္တဲ့အခါထြက္ေပါက္အၿဖစ္
လင္ေယာက်္ားမသိေအာင္ ေဗဒင္ဆရာကုိ အားကိုး
တႀကီးနဲ႔ သြားေမးပါတယ္။ ေဗဒင္ဆရာက ဘုရားမွာအုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားလွဴၿပီး
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ
မ်ားလုပ္ဖုိ႔ ယၾတာေပးလုိက္ပါတယ္။ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ေရာဂါေ၀ဒနာ သက္သာ
ေပ်ာက္ကင္းေစဖုိ႔
ေဗဒင္ဆရာေပးလုိက္တဲ့ ယၾတာကုိေခ်ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘာသာၿခားဇာတ္ထဲ၀င္ထားတဲ့
သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းကန္မွာသြားၿပီး အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔လွဴဖုိ႔
အခက္ေတြ႔ရ ပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ဥပါဒ္ေရာက္ မၿဖစ္ရေအာင္ ( ၆. ၃. ၂၀၀၀ )ေန႔မွာ
ဘုရားေက်ာင္းကန္ကုိ သြားမေနေတာ့ဘဲ မိမိအိမ္မွာတင္ လစ္ပုိပုလင္းထဲကုိ
အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားထုိးကာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ ခုံေပၚမွာပဲ တင္လွဴလုိက္ပါတယ္။
ဒီစက္ခ်ဳပ္ခုံေပၚမွာ ပန္းတင္လွဴတာကုိျမင္သြားတဲ့ ေယာက္မျဖစ္သူ နုိရဘီက
စုစုလတ္ဘုရားမွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္း အကုိျဖစ္သူရာဇင္နွင့္ သူ့အိမ္သားေတြကုိ
တုိင္ၾကားပါတယ္။ ရာဇင္နဲ႔ေယာကၡမျဖစ္သူမ်ားဟာ
စုစုလတ္သူတုိ႔အိမ္မွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္းလည္း သိေရာ ယမ္းပုံမီးက် ေဒါသေပါက္ကြဲကာ
မစုစုလတ္ကုိေခၚၿပီး ပါးေတြနားေတြရုိက္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ရာဇင္က "နင့္ဘုရားရွိခုိးမယ့္အစား င့ါဟာႀကီးရွိခုိး” ဆုိၿပီး
ပုဆုိးလွန္ၿပကာ ရွိခုိးခုိင္းပါတယ္။
မစုစုလတ္ကုိရုိက္ႏွက္တဲ့ေနရာမွာ ရာဇင္တင္မကပဲ ရာဇင့္အေမနင့္
ေမာင္နွမေလးေယာက္တုိ႔က
၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကပါတယ္။ လူေလးေယာက္က၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကတဲ့အတြက္
မစုစုလတ္ခမ်ာ အလြန္ နာက်င္လြန္းလွတာမုိ႔ ေအာ္ဟစ္ငုိေၾကြးၿပီး
ပတ္၀န္းက်င္ကုိအကူအညီလွမ္းေတာင္းမိပါတယ္။ မစုစု
လတ္က ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းရမလားဆုိၿပီး ရာဇင္တို႔မိသားစုရဲ႕
ေဒါသဟာ အထြက္အထိပ္သုိ႔ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္
အိမ္ရွိတံခါးအားလုံးကုိပိတ္ၿပီး စုစုလတ္ပါးစပ္ထဲ
သို႔ အ၀တ္စုတ္မ်ားကုိထည့္ကာ မေသမခ်င္း သတ္ၿဖတ္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။
မစုစုလတ္ခမ်ာမွာလည္း မိန္ကေလးျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း ေလးေယာက္အားကုိ မယွဥ္ႏုိင္တာက
တစ္ေၾကာင္းဆုိေတာ့ သရဲသဘက္စီးေနတဲ့ သူတုိ႔စက္ကြင္းထဲက
ဘယ္လုိမွရုန္းမထြက္ႏုိင္ဘဲ အိမ္ထဲမွာ
တင္ပဲ ပြဲခ်င္းၿပီးေသဆုံးသြားပါတယ္။ ရာဇင္တုိ႔မိသားစုဟာ အလြန္လည္ၾကပါတယ္၊
ယုတ္မာတဲ့ေနရာ မွာလည္း နွစ္ေယာက္မရွိဘူးလုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။
စုစုလတ္အေလာင္းကုိ မေတာ္တဆေသဆံုးမႈ
ေသခင္းပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ သဲလြန္စေဖ်ာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာရွိတဲ့
သူတုိ႔အမ်ဳိးတူ၊ ဘာသာတူ
ေတြအားလုံးကလည္း ေငြအားလူအားနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းၿပီး လက္စလက္နေဖ်ာက္ေပးၾကပါတယ္။
စုစုလတ္အေလာင္းကုိ ေျမမျမဳတ္ပဲမီးသၿဂဳိဟ္ဖို႔ စီမံၾကပါတယ္။
မိခင္ျဖစ္သူေဒၚစန္းရီမွာ သူသမီးဟာ
ေသြးရုိးသားရိုးနဲ႔ ေသတာမဟုတ္မွန္းေတာ့သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ
အမႈဖြင့္အေရးယူမယ္ ဆုိရင္လည္း လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားေတြက ေငြအားလူအားနဲ႔
ဖုံးဖိထားတဲ့အတြက္ အမႈမွန္ေပၚေပါက္ ဖုိ႔မလြယ္ဘူးဆုိတာ ႀကိဳသိထားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေဒၚစန္းရီက သမီးျဖစ္သူရဲ႕အေလာင္းကုိ ေျမျမဳတ္
ျခင္း၊ မီးသၿဂိဳဟ္ျခင္းမျပဳပဲ ပုံမပ်က္အုတ္ဂူသြင္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဒၚစန္းရီရဲ႕ ဆႏၵအတုိင္း အုတ္ဂူသြင္းၿပီးသၿဂၤဳိဟ္လုိက္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားၿဖင့္ "မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိၾကတဲ့
သံဃာေတာ္မ်ားနားထဲ သုိ႔ေရာက္ရွိသြားခဲ့ၾကပါတယ္" သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း
ညတြင္းခ်င္းစုရုံးၿပီး စုစုလတ္ရဲ႕အုပ္ဂူကုိ
ေဖာက္ထြင္းၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္ၾကပါတယ္။
ရာဇ၀တ္ေဘးေျပးမလြတ္ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း ရက္ရက္စက္စက္လူမဆန္စြာ သတ္ၿဖတ္ထားတဲ့
အေလာင္းရဲ႕အမႈမွန္ကား ယခုအခါဘြားခနဲေပၚလာပါေတာ့တယ္။
ဒီသတင္းစကားဟာ တစ္ခဏအတြင္းမွာပဲ တစ္ၿမိဳ႕လုံးျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီး
တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားသြားခဲ့ၾကပါ တယ္။ ၿမိဳ႕ေနလူထုေတြအားလုံးဟာ
မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ကာ ေတြ႕ရာသခ်ဳႋင္းဓါးမဆုိင္းဘဲ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္
ျပသဖို႔ လမ္းမေပၚဆီသို႔ အသီးသီးထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အမႈိက္ကစ
ျပသာဒ္မီးေလာင္
မျဖစ္ရေအာင္ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့အာဏာပုိင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အႀကီးအကဲပုဂၢိဳလ္
မ်ားေရာက္ရွိလာၾက ၿပီး တရားခံမ်ားကုိ ဥပေဒအရထိေရာက္စြာ အေရးယူေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာၾကားေတာ့မွ ျပႆနာ ၿငိမ္းေအးသြားပါေတာ့တယ္။ အာဏာပုိင္အဖဲြ႔အစည္းမွ
အၾကီးအကဲပုဂၢဳိလ္မ်ားကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ကတိ စကားအတုိင္း တရားခံရာဇင္ႏွင့္တကြ
အေပါင္းအပါေလးဦးတုိ႔ကုိ ညတြင္းခ်င္းဖမ္းဆီးၿပီး အားႏြဲ႔တဲ့ မိန္းခေလးကုိ
ေလးေယာက္၀ုိင္းၿပီး မတရားညွင္းဆဲသတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ အသီးသီး ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္
တစ္ကၽြန္းစီ ခ်မွတ္လုိက္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္က သာယာလွပတဲ့အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ယခုေတာ့ေသြးစြန္းၿပီးအက်ည္းတန္ေလခဲ့ၿပီ။
ၾကည္လင္ေအးၿမတဲ့ခ်င္းတြင္းေရဟာလည္း ေသြးေႏွာၿပီးေတာ့ ေနာက္က်ိခဲ့ေလၿပီတကား….။
ၿမန္မာသူငယ္ခ်င္းမ်ားအဖြဲ ့ဆိုဒ္မွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္..
ဘယ္အရာမ်ိဳးကုိမွ မထူး
ေတာ့ဘဲ ကံၾကမၼာကုိသာယိုးမယ္ဖြဲ႕ၿပီး လူမ်ဳိးျခားဘာသာဇာတ္ထဲကုိ
ေျခစုံပစ္၀င္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။
လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားဇာတ္ထဲ၀င္ရတယ္ဆုိတာ ပါးစပ္ကအေျပာနဲ႔၀င္ပါ့မယ္ဆုိၿပီး
လုပ္လုိ႔မရဘူး။ သူတုိ႔ယုံၾကည္မႈရွိေအာင္ သူတုိ႔ခုိင္းသမွ် အကုန္လုပ္ျပရတယ္။
မစုစုလတ္ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဦးထိပ္မွာ
ပန္ဆင္ၿပီး ရွိခုိးဦးခ်ခဲ့တဲ့ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာ အခုေတာ့
မစုစုလတ္ရဲ႕ေျခဖ၀ါးေအာက္ ေရာက္ခဲ့ရပါၿပီ။
မိဘဘုိးဘြားစဥ္ဆက္က အေရွ႕အရပ္ကုိ ေခါင္းျပဳအိပ္ခဲ့ရတဲ့မစုစုလတ္ဟာ အခုေတာ့
ေျခအစုံပစ္ကန္ၿပီး အိပ္ခဲ့ရပါၿပီ။ အိမ္ဦးခန္းမွာကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့
ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာလည္း သာမန္သစ္သားတုံးအမွတ္
ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ တန္ခုိးႀကီးေစတီပုထုိးမ်ားဟာလည္း မစုစုလတ္ဘ၀အတြက္ေတာ့
အုပ္ပုံအျဖစ္ေရာက္ခဲ့ရပါ ၿပီ။
သုိ႔ေပမယ့္ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ဘာမွအားအငယ္ခဲ့ပါ။ ဘာကုိမွ လည္း
ေတြးၿပီးမပူပန္ခဲ့ပါ။ ေမာင္သာ
ေမ့ဘ၀၊ ေမာင္သာေမ့ရဲ႕ကမၻာျဖစ္လုိ႔ ေနခဲ့မိပါတယ္။ ေလာကမွာ
အျမတ္ႏုိးဆုံးအရာေတြလို႔ထင္မွတ္ ထားခဲ့တဲ့ မိဘမ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္နွင့္
ဘာသာတရားေတြကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီးေတာ့ ရာဇင္ဆုိတဲ့
ေမာင့္ကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီး ခ်ိန္တြယ္ခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ေတာင္၊
ေမာင့္ဖက္မွာပဲ အေလးေပးခဲ့တဲ့ အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလး မစုစုလတ္မဟုတ္ပါလား။
၂၀၀၀ ျပည့္နွစ္ မတ္လသုိ႔ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မစုစုလတ္တစ္ေယာက္
က်မၼာေရးမၾကာခဏ
ေဖာက္ျပန္လုိ႔ေနပါတယ္။ ညတုိင္းအိပ္တဲ့အခါေတြမွာလည္း
အိမ္မက္ဆုိးမ်ားျမင္မက္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္တဲ့အခါထြက္ေပါက္အၿဖစ္
လင္ေယာက်္ားမသိေအာင္ ေဗဒင္ဆရာကုိ အားကိုး
တႀကီးနဲ႔ သြားေမးပါတယ္။ ေဗဒင္ဆရာက ဘုရားမွာအုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားလွဴၿပီး
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ
မ်ားလုပ္ဖုိ႔ ယၾတာေပးလုိက္ပါတယ္။ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ေရာဂါေ၀ဒနာ သက္သာ
ေပ်ာက္ကင္းေစဖုိ႔
ေဗဒင္ဆရာေပးလုိက္တဲ့ ယၾတာကုိေခ်ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘာသာၿခားဇာတ္ထဲ၀င္ထားတဲ့
သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းကန္မွာသြားၿပီး အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔လွဴဖုိ႔
အခက္ေတြ႔ရ ပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ဥပါဒ္ေရာက္ မၿဖစ္ရေအာင္ ( ၆. ၃. ၂၀၀၀ )ေန႔မွာ
ဘုရားေက်ာင္းကန္ကုိ သြားမေနေတာ့ဘဲ မိမိအိမ္မွာတင္ လစ္ပုိပုလင္းထဲကုိ
အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားထုိးကာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ ခုံေပၚမွာပဲ တင္လွဴလုိက္ပါတယ္။
ဒီစက္ခ်ဳပ္ခုံေပၚမွာ ပန္းတင္လွဴတာကုိျမင္သြားတဲ့ ေယာက္မျဖစ္သူ နုိရဘီက
စုစုလတ္ဘုရားမွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္း အကုိျဖစ္သူရာဇင္နွင့္ သူ့အိမ္သားေတြကုိ
တုိင္ၾကားပါတယ္။ ရာဇင္နဲ႔ေယာကၡမျဖစ္သူမ်ားဟာ
စုစုလတ္သူတုိ႔အိမ္မွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္းလည္း သိေရာ ယမ္းပုံမီးက် ေဒါသေပါက္ကြဲကာ
မစုစုလတ္ကုိေခၚၿပီး ပါးေတြနားေတြရုိက္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ရာဇင္က "နင့္ဘုရားရွိခုိးမယ့္အစား င့ါဟာႀကီးရွိခုိး” ဆုိၿပီး
ပုဆုိးလွန္ၿပကာ ရွိခုိးခုိင္းပါတယ္။
မစုစုလတ္ကုိရုိက္ႏွက္တဲ့ေနရာမွာ ရာဇင္တင္မကပဲ ရာဇင့္အေမနင့္
ေမာင္နွမေလးေယာက္တုိ႔က
၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကပါတယ္။ လူေလးေယာက္က၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကတဲ့အတြက္
မစုစုလတ္ခမ်ာ အလြန္ နာက်င္လြန္းလွတာမုိ႔ ေအာ္ဟစ္ငုိေၾကြးၿပီး
ပတ္၀န္းက်င္ကုိအကူအညီလွမ္းေတာင္းမိပါတယ္။ မစုစု
လတ္က ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းရမလားဆုိၿပီး ရာဇင္တို႔မိသားစုရဲ႕
ေဒါသဟာ အထြက္အထိပ္သုိ႔ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္
အိမ္ရွိတံခါးအားလုံးကုိပိတ္ၿပီး စုစုလတ္ပါးစပ္ထဲ
သို႔ အ၀တ္စုတ္မ်ားကုိထည့္ကာ မေသမခ်င္း သတ္ၿဖတ္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။
မစုစုလတ္ခမ်ာမွာလည္း မိန္ကေလးျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း ေလးေယာက္အားကုိ မယွဥ္ႏုိင္တာက
တစ္ေၾကာင္းဆုိေတာ့ သရဲသဘက္စီးေနတဲ့ သူတုိ႔စက္ကြင္းထဲက
ဘယ္လုိမွရုန္းမထြက္ႏုိင္ဘဲ အိမ္ထဲမွာ
တင္ပဲ ပြဲခ်င္းၿပီးေသဆုံးသြားပါတယ္။ ရာဇင္တုိ႔မိသားစုဟာ အလြန္လည္ၾကပါတယ္၊
ယုတ္မာတဲ့ေနရာ မွာလည္း နွစ္ေယာက္မရွိဘူးလုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။
စုစုလတ္အေလာင္းကုိ မေတာ္တဆေသဆံုးမႈ
ေသခင္းပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ သဲလြန္စေဖ်ာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာရွိတဲ့
သူတုိ႔အမ်ဳိးတူ၊ ဘာသာတူ
ေတြအားလုံးကလည္း ေငြအားလူအားနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းၿပီး လက္စလက္နေဖ်ာက္ေပးၾကပါတယ္။
စုစုလတ္အေလာင္းကုိ ေျမမျမဳတ္ပဲမီးသၿဂဳိဟ္ဖို႔ စီမံၾကပါတယ္။
မိခင္ျဖစ္သူေဒၚစန္းရီမွာ သူသမီးဟာ
ေသြးရုိးသားရိုးနဲ႔ ေသတာမဟုတ္မွန္းေတာ့သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ
အမႈဖြင့္အေရးယူမယ္ ဆုိရင္လည္း လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားေတြက ေငြအားလူအားနဲ႔
ဖုံးဖိထားတဲ့အတြက္ အမႈမွန္ေပၚေပါက္ ဖုိ႔မလြယ္ဘူးဆုိတာ ႀကိဳသိထားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေဒၚစန္းရီက သမီးျဖစ္သူရဲ႕အေလာင္းကုိ ေျမျမဳတ္
ျခင္း၊ မီးသၿဂိဳဟ္ျခင္းမျပဳပဲ ပုံမပ်က္အုတ္ဂူသြင္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဒၚစန္းရီရဲ႕ ဆႏၵအတုိင္း အုတ္ဂူသြင္းၿပီးသၿဂၤဳိဟ္လုိက္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားၿဖင့္ "မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိၾကတဲ့
သံဃာေတာ္မ်ားနားထဲ သုိ႔ေရာက္ရွိသြားခဲ့ၾကပါတယ္" သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း
ညတြင္းခ်င္းစုရုံးၿပီး စုစုလတ္ရဲ႕အုပ္ဂူကုိ
ေဖာက္ထြင္းၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္ၾကပါတယ္။
ရာဇ၀တ္ေဘးေျပးမလြတ္ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း ရက္ရက္စက္စက္လူမဆန္စြာ သတ္ၿဖတ္ထားတဲ့
အေလာင္းရဲ႕အမႈမွန္ကား ယခုအခါဘြားခနဲေပၚလာပါေတာ့တယ္။
ဒီသတင္းစကားဟာ တစ္ခဏအတြင္းမွာပဲ တစ္ၿမိဳ႕လုံးျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီး
တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားသြားခဲ့ၾကပါ တယ္။ ၿမိဳ႕ေနလူထုေတြအားလုံးဟာ
မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ကာ ေတြ႕ရာသခ်ဳႋင္းဓါးမဆုိင္းဘဲ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္
ျပသဖို႔ လမ္းမေပၚဆီသို႔ အသီးသီးထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အမႈိက္ကစ
ျပသာဒ္မီးေလာင္
မျဖစ္ရေအာင္ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့အာဏာပုိင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အႀကီးအကဲပုဂၢိဳလ္
မ်ားေရာက္ရွိလာၾက ၿပီး တရားခံမ်ားကုိ ဥပေဒအရထိေရာက္စြာ အေရးယူေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာၾကားေတာ့မွ ျပႆနာ ၿငိမ္းေအးသြားပါေတာ့တယ္။ အာဏာပုိင္အဖဲြ႔အစည္းမွ
အၾကီးအကဲပုဂၢဳိလ္မ်ားကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ကတိ စကားအတုိင္း တရားခံရာဇင္ႏွင့္တကြ
အေပါင္းအပါေလးဦးတုိ႔ကုိ ညတြင္းခ်င္းဖမ္းဆီးၿပီး အားႏြဲ႔တဲ့ မိန္းခေလးကုိ
ေလးေယာက္၀ုိင္းၿပီး မတရားညွင္းဆဲသတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ အသီးသီး ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္
တစ္ကၽြန္းစီ ခ်မွတ္လုိက္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္က သာယာလွပတဲ့အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ယခုေတာ့ေသြးစြန္းၿပီးအက်ည္းတန္ေလခဲ့ၿပီ။
ၾကည္လင္ေအးၿမတဲ့ခ်င္းတြင္းေရဟာလည္း ေသြးေႏွာၿပီးေတာ့ ေနာက္က်ိခဲ့ေလၿပီတကား….။
ၿမန္မာသူငယ္ခ်င္းမ်ားအဖြဲ ့ဆိုဒ္မွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္..
ျဖစ္ရပ္မွန္ ၂
ငွက္ေလး | 8:25 AM |
ျဖစ္ရပ္မွန္
အရုိးခံမစုစုလတ္ခမ်ာ စိတ္ထဲမွာ ရာဇင္ဟာအျခားအျခားေသာလူမ်ဳိးျခား၊
ဘာသာျခားေတြနဲ႔မတူ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈရွိတယ္။ လူမႈေရးရွိတယ္၊ သူ႔အေပၚကုိ
နားလည္မႈေပးတယ္၊ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ကုိလည္းေပးတယ္ဆုိၿပီး
တစ္ကုိယ္ေတာ္ခ်ီးမြမ္းခမ္းထုတ္ကာ ရာဇင္ကုိ မုိးက်ေရြကုိယ္ နတ္သားတစ္ပါးလုိ
ထင္လာခဲ့ပါတယ္။
မစုစုလတ္မိဘေတြကလည္း ရာဇင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ျဖတ္ဖုိ႔
အမ်ဳိးမ်ဳိးေျဖာင္းဖ်ခဲ့ၾကပါတယ္။ " သမီးရယ္
အခုသမီးနဲ႔ခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ မယူပါနဲ႔၊ သမီးဒီေကာင္ေလးကုိ
လက္ထပ္ယူမယ္ဆုိရင္
ေမေမတုိ႔မိဘဘုိးဘြားအစဥ္အဆက္ေတြ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ မ်ဳိးရုိးဗီဇေတြ
ပ်က္စီးကုန္ လိမ့္မယ္၊ သမီးၾကားဖူးမွာပါ၊ ေျမမ်ိဳလုိ႔လူမ်ိဳးမျပဳတ္
လူမ်ိဳမွလူမ်ိဳးျပဳတ္မယ္ဆုိတာ၊ ဒီစကားဟာ ေရွးက လူႀကီးေတြက သက္သက္အဓိပၸါယ္မဲ့
ေျပာခဲ့တာမဟုပ္ဘူး၊ သမီးတုိ႔လုိ အခ်စ္မ်က္ကန္းေတြအတြက္
အေရးတႀကီးမွာခဲ့တဲ့စကားျဖစ္တယ္၊ သမီးအခုဆုိရင္ အဲဒီစကားရဲ႕ စည္းတစ္ဘက္ကုိ
ေရာက္ဖုိ႔ တာစူ
ေနၿပီ၊ အသိတရားနဲ႔သတိထားပါသမီးရယ္၊ ေမေမလည္းငယ္ရာကႀကီးလာတာမုိ႔
သမီးတုိ႔လူငယ္ေတြရဲ႕ အခ်စ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိနက္ရိႈင္းစူးနစ္တယ္ဆုိတာ
ေမေမနားလည္ပါတယ္။
ေမေမတုိ႔နဲ႔အမ်ဳိးတူဘာသာတူ၊ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ လမ္းေဘးမွာေျချပတ္လက္ျပတ္
ေတာင္းစားေနတဲ့ သူေတာင္းစားနဲ႔ဆုိရင္ေတာင္ ေမေမ
အခုလုိမ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ငုိယုိၿပီး သမီးကုိေတာင္းပန္ေနမွာ
မဟုတ္ဘူး၊ လမ္းေဘးကသူေတာင္းစားနဲ႔ယူလို႔ ငါ့သမီးကေမြးတဲ့ ေမေမ့ေျမးေလးေတြဟာ
ျမန္မာလူမ်ိဳး စစ္စစ္ျဖစ္ရေသးတယ္၊ အခုသမီးခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့
ေကာင္ေလးနဲ႔သာယူမယ္ဆုိရင္ ငါ့သမီးက ေမြးတဲ့
ငါ့ေျမးေလးေတြဟာ လူမ်ိဳးျခားကျပားေလးေတြျဖစ္ေနေခ်ရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔
ေမေမ့ကုိသနား ၾကင္နာေသာ အားျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးကုိေတာ့
လုံး၀လက္မထပ္နဲ႔ေနာ္"ဆုိၿပီး မိခင္ေဒၚစန္းရီ ခမ်ာ သမီးျဖစ္သူကုိ
ငုိယုိၿပီးေတာင္းပန္ရွာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မစုစုလတ္ကေတာ့ ခပ္မုိက္မုိက္ပဲ အခ်စ္သူရဲေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး
ရာဇင္နဲ႔နွစ္ဦးသေဘာတူ လက္ထပ္ယူလုိက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မစုစုလတ္ဟာ
ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ နွစ္ဦးသား ခ်စ္ရည္လူး ကာ ေပ်ာ္ရြင္လုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း၊
ေလာကမွာသူ႕ေလာက္ကံေကာင္းသူ မရွိဟုပင္ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။
သူတုိ႔လက္ထပ္ၿပီးလုိ႔နွစ္လေလာက္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ မင္းသားေခါင္းစြပ္ထားတဲ့
ဘီလူးမ်က္ႏွာ ဟာ တစ္ေန႔တျခား ထင္ထင္ရွားရွားေပၚလြင္လာပါေတာ့တယ္။ ရာဇင္ဟာ
သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထံုးစံအတုိင္း
မစုစုလတ္ကုိ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္လုိ႔ အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရာဇင္က
တကယ္လုိ႔
မစုစုလတ္အေနနဲ႔ သူတုိ႔ဘာသာထဲကုိမ၀င္ပဲ ဗုဒၶဘာသာကုိ
ဆက္လက္ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ေနဦးမယ္ ဆုိရင္ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထုံးစံအရ
တရား၀င္ဇနီးမယားၿဖစ္မလာ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေမြးလာတဲ့သားသမီးေတြ
မွာလည္း တရား၀င္သားသမီးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ တိတ္တိတ္ပုန္း ရထားတဲ့သားသမီးမ်ား
ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အေမြဆက္ခံခြင့္မရရွိနုိင္ေၾကာင္း၊ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္မွာလည္း၊
တရား၀င္ဇနီးမယား မၿဖစ္ေသးတဲ့
အတြက္ လင္မယားခ်င္းကြဲကြာတဲ့အခါ ဘာပစၥည္းမွမရႏုိင္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔
မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္
တရား၀င္ဇနီးျဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ၿပီး သူတုိ႔ဘာသာနဲ႔အညီ
လက္ထပ္ရမညီျဖစ္ေၾကာင္း အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ရာဇင္ရဲ႕မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြကလည္း သူတုိ႔အိမ္မွာတစ္ျခားဘာသာကုိ
ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္တဲ့ မစုစုလတ္ရွိေနလုိ႔ လာဘ္မရွိတာ စီးပြားေရးက်တာဆုိၿပီး
မစုစုလတ္အေပၚအျပစ္ပုံခ်ကာ မၾကည္ျဖဴႏုိင္ေတာ့ဘဲ ၿငိဳျငင္လာၾကပါတယ္။
အခုေတာ့ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားရဲ႕စကားကုိယုံၾကည္ၿပီး လက္ထပ္ယူခဲ့တဲ့ မစုစုလတ္ရဲ႕
မုိးေကာင္းကင္
ေရြအိမ္မက္ႀကီးဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္းအေရာင္ေတြလြင့္ပါးၿပီး ပ်က္ျပယ္ခဲ့ရပါၿပီ။
ေပ်ာ္ရြင္ ရယ္ေမာျခင္း
ေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္းအရည္ေပ်ာ္ကာ ငုိေၾကြးျခင္းရဲ႕ လမ္းစျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။
သူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းထက္က ခ်ိဳခ်ိဳျမျမစကားလုံးေတြဟာ ခုေတာ့ခါးတမာေတာလုိ
ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံတုန္းက အၾကင္နာပုံရိပ္ေတြဟာလည္း
တံလ်ပ္ပမာ အေ၀းဆီသုိ႔သာ တရိပ္ရိပ္ လြင့္ေမ်ာေပ်ာက္ကြယ္သြား ရၿပီတကား။
အခုေတာ့မစုစုလတ္ခမ်ာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုခုေတာ့ခ်ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းျပည္နဲ႔မိဘဘုိးဘြား
ေတြရဲ့ မ်ိဳးရုိးဇာတိကုိငဲ့မည္ေလာ၊ မိမိရဲ႕တစ္ဘ၀စာ တစ္နပ္စာ
ေရွ႕ေရးကုိငဲ့မည္ေလာ၊ ပဒုိင္းသီးကဲ့သုိ႔ စားလည္းရူး
ဆုတ္လည္းစူးျဖစ္ရေတာ့မည့္အေျခအေနသို႔ ဆုိက္ေရာက္ေနပါေတာ့တယ္။ မိမိရဲ႕အမုိက္
ဇာတ္ကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ပဲ ၿပီးဆုံးေအာင္ က ရပါေတာ့မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ
အိမ္ျပန္လုိ႔လည္း ဘယ္မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမကမွ လက္ခံမည္မဟုတ္၊
မိဘညီအကုိေမာင္ႏွမေတြက ဒီလူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားကုိ လက္ထပ္မယူဖုိ႔
အတန္တန္တားတဲ့ၾကားက မိမိကုိယ္တုိင္က ပုိးဖလံမ်ိဳး မီးကုိတုိးသကဲ့သုိ႔ အခ်စ္သူရဲ
ေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး " ငရဲ " တြင္းထဲသုိ႔ ခုန္ဆင္းခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။
ဘာသာျခားေတြနဲ႔မတူ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈရွိတယ္။ လူမႈေရးရွိတယ္၊ သူ႔အေပၚကုိ
နားလည္မႈေပးတယ္၊ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ကုိလည္းေပးတယ္ဆုိၿပီး
တစ္ကုိယ္ေတာ္ခ်ီးမြမ္းခမ္းထုတ္ကာ ရာဇင္ကုိ မုိးက်ေရြကုိယ္ နတ္သားတစ္ပါးလုိ
ထင္လာခဲ့ပါတယ္။
မစုစုလတ္မိဘေတြကလည္း ရာဇင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ျဖတ္ဖုိ႔
အမ်ဳိးမ်ဳိးေျဖာင္းဖ်ခဲ့ၾကပါတယ္။ " သမီးရယ္
အခုသမီးနဲ႔ခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ မယူပါနဲ႔၊ သမီးဒီေကာင္ေလးကုိ
လက္ထပ္ယူမယ္ဆုိရင္
ေမေမတုိ႔မိဘဘုိးဘြားအစဥ္အဆက္ေတြ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ မ်ဳိးရုိးဗီဇေတြ
ပ်က္စီးကုန္ လိမ့္မယ္၊ သမီးၾကားဖူးမွာပါ၊ ေျမမ်ိဳလုိ႔လူမ်ိဳးမျပဳတ္
လူမ်ိဳမွလူမ်ိဳးျပဳတ္မယ္ဆုိတာ၊ ဒီစကားဟာ ေရွးက လူႀကီးေတြက သက္သက္အဓိပၸါယ္မဲ့
ေျပာခဲ့တာမဟုပ္ဘူး၊ သမီးတုိ႔လုိ အခ်စ္မ်က္ကန္းေတြအတြက္
အေရးတႀကီးမွာခဲ့တဲ့စကားျဖစ္တယ္၊ သမီးအခုဆုိရင္ အဲဒီစကားရဲ႕ စည္းတစ္ဘက္ကုိ
ေရာက္ဖုိ႔ တာစူ
ေနၿပီ၊ အသိတရားနဲ႔သတိထားပါသမီးရယ္၊ ေမေမလည္းငယ္ရာကႀကီးလာတာမုိ႔
သမီးတုိ႔လူငယ္ေတြရဲ႕ အခ်စ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိနက္ရိႈင္းစူးနစ္တယ္ဆုိတာ
ေမေမနားလည္ပါတယ္။
ေမေမတုိ႔နဲ႔အမ်ဳိးတူဘာသာတူ၊ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ လမ္းေဘးမွာေျချပတ္လက္ျပတ္
ေတာင္းစားေနတဲ့ သူေတာင္းစားနဲ႔ဆုိရင္ေတာင္ ေမေမ
အခုလုိမ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ငုိယုိၿပီး သမီးကုိေတာင္းပန္ေနမွာ
မဟုတ္ဘူး၊ လမ္းေဘးကသူေတာင္းစားနဲ႔ယူလို႔ ငါ့သမီးကေမြးတဲ့ ေမေမ့ေျမးေလးေတြဟာ
ျမန္မာလူမ်ိဳး စစ္စစ္ျဖစ္ရေသးတယ္၊ အခုသမီးခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့
ေကာင္ေလးနဲ႔သာယူမယ္ဆုိရင္ ငါ့သမီးက ေမြးတဲ့
ငါ့ေျမးေလးေတြဟာ လူမ်ိဳးျခားကျပားေလးေတြျဖစ္ေနေခ်ရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔
ေမေမ့ကုိသနား ၾကင္နာေသာ အားျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးကုိေတာ့
လုံး၀လက္မထပ္နဲ႔ေနာ္"ဆုိၿပီး မိခင္ေဒၚစန္းရီ ခမ်ာ သမီးျဖစ္သူကုိ
ငုိယုိၿပီးေတာင္းပန္ရွာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မစုစုလတ္ကေတာ့ ခပ္မုိက္မုိက္ပဲ အခ်စ္သူရဲေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး
ရာဇင္နဲ႔နွစ္ဦးသေဘာတူ လက္ထပ္ယူလုိက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မစုစုလတ္ဟာ
ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ နွစ္ဦးသား ခ်စ္ရည္လူး ကာ ေပ်ာ္ရြင္လုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း၊
ေလာကမွာသူ႕ေလာက္ကံေကာင္းသူ မရွိဟုပင္ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။
သူတုိ႔လက္ထပ္ၿပီးလုိ႔နွစ္လေလာက္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ မင္းသားေခါင္းစြပ္ထားတဲ့
ဘီလူးမ်က္ႏွာ ဟာ တစ္ေန႔တျခား ထင္ထင္ရွားရွားေပၚလြင္လာပါေတာ့တယ္။ ရာဇင္ဟာ
သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထံုးစံအတုိင္း
မစုစုလတ္ကုိ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္လုိ႔ အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရာဇင္က
တကယ္လုိ႔
မစုစုလတ္အေနနဲ႔ သူတုိ႔ဘာသာထဲကုိမ၀င္ပဲ ဗုဒၶဘာသာကုိ
ဆက္လက္ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ေနဦးမယ္ ဆုိရင္ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထုံးစံအရ
တရား၀င္ဇနီးမယားၿဖစ္မလာ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေမြးလာတဲ့သားသမီးေတြ
မွာလည္း တရား၀င္သားသမီးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ တိတ္တိတ္ပုန္း ရထားတဲ့သားသမီးမ်ား
ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အေမြဆက္ခံခြင့္မရရွိနုိင္ေၾကာင္း၊ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္မွာလည္း၊
တရား၀င္ဇနီးမယား မၿဖစ္ေသးတဲ့
အတြက္ လင္မယားခ်င္းကြဲကြာတဲ့အခါ ဘာပစၥည္းမွမရႏုိင္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔
မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္
တရား၀င္ဇနီးျဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ၿပီး သူတုိ႔ဘာသာနဲ႔အညီ
လက္ထပ္ရမညီျဖစ္ေၾကာင္း အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ရာဇင္ရဲ႕မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြကလည္း သူတုိ႔အိမ္မွာတစ္ျခားဘာသာကုိ
ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္တဲ့ မစုစုလတ္ရွိေနလုိ႔ လာဘ္မရွိတာ စီးပြားေရးက်တာဆုိၿပီး
မစုစုလတ္အေပၚအျပစ္ပုံခ်ကာ မၾကည္ျဖဴႏုိင္ေတာ့ဘဲ ၿငိဳျငင္လာၾကပါတယ္။
အခုေတာ့ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားရဲ႕စကားကုိယုံၾကည္ၿပီး လက္ထပ္ယူခဲ့တဲ့ မစုစုလတ္ရဲ႕
မုိးေကာင္းကင္
ေရြအိမ္မက္ႀကီးဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္းအေရာင္ေတြလြင့္ပါးၿပီး ပ်က္ျပယ္ခဲ့ရပါၿပီ။
ေပ်ာ္ရြင္ ရယ္ေမာျခင္း
ေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္းအရည္ေပ်ာ္ကာ ငုိေၾကြးျခင္းရဲ႕ လမ္းစျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။
သူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းထက္က ခ်ိဳခ်ိဳျမျမစကားလုံးေတြဟာ ခုေတာ့ခါးတမာေတာလုိ
ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံတုန္းက အၾကင္နာပုံရိပ္ေတြဟာလည္း
တံလ်ပ္ပမာ အေ၀းဆီသုိ႔သာ တရိပ္ရိပ္ လြင့္ေမ်ာေပ်ာက္ကြယ္သြား ရၿပီတကား။
အခုေတာ့မစုစုလတ္ခမ်ာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုခုေတာ့ခ်ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။
တုိင္းျပည္နဲ႔မိဘဘုိးဘြား
ေတြရဲ့ မ်ိဳးရုိးဇာတိကုိငဲ့မည္ေလာ၊ မိမိရဲ႕တစ္ဘ၀စာ တစ္နပ္စာ
ေရွ႕ေရးကုိငဲ့မည္ေလာ၊ ပဒုိင္းသီးကဲ့သုိ႔ စားလည္းရူး
ဆုတ္လည္းစူးျဖစ္ရေတာ့မည့္အေျခအေနသို႔ ဆုိက္ေရာက္ေနပါေတာ့တယ္။ မိမိရဲ႕အမုိက္
ဇာတ္ကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ပဲ ၿပီးဆုံးေအာင္ က ရပါေတာ့မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ
အိမ္ျပန္လုိ႔လည္း ဘယ္မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမကမွ လက္ခံမည္မဟုတ္၊
မိဘညီအကုိေမာင္ႏွမေတြက ဒီလူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားကုိ လက္ထပ္မယူဖုိ႔
အတန္တန္တားတဲ့ၾကားက မိမိကုိယ္တုိင္က ပုိးဖလံမ်ိဳး မီးကုိတုိးသကဲ့သုိ႔ အခ်စ္သူရဲ
ေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး " ငရဲ " တြင္းထဲသုိ႔ ခုန္ဆင္းခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။
ဗုဒၶဘာသာၿမန္မာမိန္းခေလးမ်ားအတြက္ မမွားသင့္တာေလးေတြ မမွားရေအာင္(ျဖစ္ရပ္မွန္ ၁)
ငွက္ေလး | 8:10 AM |
ျဖစ္ရပ္မွန္
ဒီအၿဖစ္အပ်က္ေလးက အညာၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ တကယ္ၿဖစ္ပ်က္ ခဲ့တဲ့
ၿဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္ပါတယ္။
တိတိက်က်ေၿပာရရင္ မုံရြာၿမိဳ႕နယ္၊ အလုံၿမိဳ႕ေလးမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ေလးဟာ
ဘုိးေတာ္ဘုရား အိမ္နိမ့္စံဘ၀က ပဒုံဟူေသာအမည္နဲ႔ ၿမိဳ႔တည္ၿပီးစုိးစံခဲ့တာေၾကာင့္
သမုိင္းေၾကာင္းအရာလည္း ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။
အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ခ်င္းတြင္းၿမစ္ကမ္းနဖူးမွာတည္ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း
သာယာစုိေျပလွပါသည္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြဟာ
ခ်င္းတြင္းေရေသာက္သူမ်ားၿဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ အသားအေရစုိေျပလွပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္
ခ်င္းတြင္းၿမစ္ေရဟာ အလုံၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ နွလုံးသားမ်ားျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
မစုစုလတ္ဟာ ဦးလွၿမတ္+ေဒၚစန္းရီဆုိတဲ့မိဘနွစ္ပါး၊ ညီအစ္ကုိေမာင္နွမမ်ားႏွင့္အတူ
အလံုၿမိဳ႕၊ ေရြတံ
ခါးရပ္မွာေနထုိင္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔မိသားစုဟာ မ်ိဳးရုိးအစဥ္အဆက္ကတည္းက ေအးေအး
ေဆးေဆး
ေနတတ္ၾကသူမ်ားၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ဖခင္ဦးလွျမတ္ကေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္နဲ႔သာ အခ်ိန္
ကုန္ေနတတ္ၿပီး မိခင္ေဒၚစန္းရီမွာေတာ့ အထက ( ၁ ) အလုံမွ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦး
ၿဖစ္ပါတယ္။ ဆရာမၿဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ခေလးငယ္မ်ား ေက်ာင္းပညာေရးျဖင့္သာ
အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရပါတယ္။
"တပည့္မရွား တစ္ၿပားမရွိ ပီတိကုိစား အားရွိပါ၏" ဆုိတဲ့သူလည္းၿဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ့ သားသမီးမ်ားကုိ " အမ်ိဳးကုိဘယ္လုိခ်စ္ရမယ္၊
ဘာသာတရားကုိဘယ္လုိေလးစားတန္ဖုိးထားရမယ္" စတာေတြကုိ
ဆုံးမသြန္သင္ဖုိ႔ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဆုိရင္သမီးၿဖစ္သူ မစုစုလတ္ေတာင္
အရြယ္ေရာက္လုိ႔ လွေသြးၾကြလုိ႔ေနပါၿပီ။ အသားကလည္းၿဖဴ ရုပ္ဆင္းအဂၤါကလည္းေခ်ာေမြ႕၊
ခႏၶာကုိယ္အခ်ဳိးအစားကလည္းေၿပၿပစ္ေတာ့ ျမင္သူတကာေငးေမာရေလာက္ေအာင္
လွပလြန္းပါတယ္။ အလွေပၚအယဥ္ဆင့္ဆုိသလုိ သူ႔ရဲ႕ရုိးသားမႈဂုဏ္ကလည္း
ပုိၿပီးေတာ့လွပတင့္တယ္မႈကုိ အေရာင္ေတာက္ေစပါတယ္။
အရြယ္လည္းေရာက္လာတဲ့မစုစုလတ္ဟာ မိဘေတြရဲ႕၀င္ေငြကုိ
တစ္ဘက္မွကူညီၿပီးရွာေဖြေပးခ်င္တဲ့ အတြက္ စက္ခ်ဳပ္ပညာကုိသင္ယူခဲ့ပါတယ္။
ဒီပညာနဲ႔ပဲ မိဘ၀င္ေငြကုိ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကရွာေဖြၿပီး မိဘေက်းဇူးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။
အလုပ္အကုိင္ေလးကလည္းရွိ၊ ရုပ္ရည္ကလည္းေခ်ာ၊ သေဘာမေနာကလည္းၿဖဴဆုိေတာ့ သူကုိ
လွမ္းၿခဴဖုိ႔ၾကိဳးစားေနၾကတဲ့ ကုိကုိလူပ်ိဳကာလသားေတြကလည္း
၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေအာင္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ရာဇင္ဆုိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္း
အပါအ၀င္ၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ရာဇင္ဟာ စုစုလတ္ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္ကုိသြားတုိင္း
လမ္းမွေစာင့္ၿပီး ပုိးပန္းေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရုိးသားၿဖဴစင္ေၿဖာင့္မတ္တဲ့ စုစုလတ္
ကုိ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္ၿဖင့္ ခ်ိဳၿမရႊင္ၿပတဲ့ ရည္းစားစကားမ်ားေၿပာၿပီး
စုစုလတ္ရဲ့အခ်စ္ကုိ ရယူ နုိင္ခဲ့ပါတယ္။
အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလးစုစုလတ္ဟာ ရာဇင္ရဲ႕အခ်စ္ကုိ လက္ခံရယူၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့
ရာဇင္ဟာမစုစုလတ္အေပၚ အလုိလုိက္အၾကိဳက္ေဆာင္ကာ အစြမ္းကုန္ယုယၾကင္နာမႈမ်ား
ေပးစြမ္းခဲ့
ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မစုစုလတ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ အမွတ္တရပစၥည္းေလးမ်ားကုိ
၀ယ္ေပးေလ့ရွိခဲ့ၿပီး အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳမ်က္ႏွာထားေလးနဲ႔ အၾကြားပုိျပခဲ့ပါတယ္။
မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကုိဘယ္လုိေၿပာရမယ္ ဘယ္လုိခ်ဥ္းကပ္ရမယ္၊
ဘယ္လုိၿမဴဆြယ္ရမယ္ဆုိတာကုိလည္း ကြ်မ္းက်င္ပုိင္နုိင္ၿပီး မိန္းမက်မ္း
ေက်ထားပုံလည္းရပါတယ္။
ရာဇင္နဲ႔မစုစုလတ္ဟာ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္သိပ္ခ်စ္ၾကေပမဲ့ မတူညီတဲ့ျခားနားခ်က္ေတြ
ရွိခဲ့ၾကပါတယ္ အဲဒါကေတာ့ လူမ်ိဳးလည္းမတူ၊ ဘာသာကလည္းျခားနားလုိ႔ေနပါတယ္။
မစုစုလတ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္စစ္ျဖစ္တဲ့မိဘနွစ္ပါးက ေပါက္ဖြားလာတဲ့
ၿမန္မာအမ်ီဳးသမီး
ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇင္ကေတာ့ ၿမန္မာလူမ်ဳိးလည္းမဟုတ္သလုိ ဗုဒၶဘာသာကုိ
ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္
သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလုိမတူညီတဲ့ ျခားနားမႈေလးေတြေၾကာင့္
မစုစုလတ္မိဘမ်ားကလည္း
ရာဇင္နဲ႔သေဘာမတူခဲ့သ လုိ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း ရာဇင္နဲ႔လက္ထပ္ဖုိ႔
ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ရာဇင္က မစုစု လတ္ကုိ "လူမ်ဳိးမတူ ဘာသာမတူတာနဲ႔ ကုိယ္တုိ႔နွစ္ေယာက္
ေဝးရမယ္ဆုိတာ လုံး၀မျဖစ္ေစရဘူး။ ငါလည္းငါႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ ကုိးကြယ္မယ္။
မင္းကုိလည္း မင္းႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ လြပ္လြပ္လပ္လပ္
ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခြင့္ေပးမယ္"ဆုိၿပီး အာမခံခ်က္ ရဲရဲတင္းတင္းေပးလုိက္ပါတယ္။
ၿဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္ပါတယ္။
တိတိက်က်ေၿပာရရင္ မုံရြာၿမိဳ႕နယ္၊ အလုံၿမိဳ႕ေလးမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ေလးဟာ
ဘုိးေတာ္ဘုရား အိမ္နိမ့္စံဘ၀က ပဒုံဟူေသာအမည္နဲ႔ ၿမိဳ႔တည္ၿပီးစုိးစံခဲ့တာေၾကာင့္
သမုိင္းေၾကာင္းအရာလည္း ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။
အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ခ်င္းတြင္းၿမစ္ကမ္းနဖူးမွာတည္ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း
သာယာစုိေျပလွပါသည္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြဟာ
ခ်င္းတြင္းေရေသာက္သူမ်ားၿဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ အသားအေရစုိေျပလွပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္
ခ်င္းတြင္းၿမစ္ေရဟာ အလုံၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ နွလုံးသားမ်ားျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
မစုစုလတ္ဟာ ဦးလွၿမတ္+ေဒၚစန္းရီဆုိတဲ့မိဘနွစ္ပါး၊ ညီအစ္ကုိေမာင္နွမမ်ားႏွင့္အတူ
အလံုၿမိဳ႕၊ ေရြတံ
ခါးရပ္မွာေနထုိင္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔မိသားစုဟာ မ်ိဳးရုိးအစဥ္အဆက္ကတည္းက ေအးေအး
ေဆးေဆး
ေနတတ္ၾကသူမ်ားၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ဖခင္ဦးလွျမတ္ကေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္နဲ႔သာ အခ်ိန္
ကုန္ေနတတ္ၿပီး မိခင္ေဒၚစန္းရီမွာေတာ့ အထက ( ၁ ) အလုံမွ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦး
ၿဖစ္ပါတယ္။ ဆရာမၿဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ခေလးငယ္မ်ား ေက်ာင္းပညာေရးျဖင့္သာ
အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရပါတယ္။
"တပည့္မရွား တစ္ၿပားမရွိ ပီတိကုိစား အားရွိပါ၏" ဆုိတဲ့သူလည္းၿဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ့ သားသမီးမ်ားကုိ " အမ်ိဳးကုိဘယ္လုိခ်စ္ရမယ္၊
ဘာသာတရားကုိဘယ္လုိေလးစားတန္ဖုိးထားရမယ္" စတာေတြကုိ
ဆုံးမသြန္သင္ဖုိ႔ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဆုိရင္သမီးၿဖစ္သူ မစုစုလတ္ေတာင္
အရြယ္ေရာက္လုိ႔ လွေသြးၾကြလုိ႔ေနပါၿပီ။ အသားကလည္းၿဖဴ ရုပ္ဆင္းအဂၤါကလည္းေခ်ာေမြ႕၊
ခႏၶာကုိယ္အခ်ဳိးအစားကလည္းေၿပၿပစ္ေတာ့ ျမင္သူတကာေငးေမာရေလာက္ေအာင္
လွပလြန္းပါတယ္။ အလွေပၚအယဥ္ဆင့္ဆုိသလုိ သူ႔ရဲ႕ရုိးသားမႈဂုဏ္ကလည္း
ပုိၿပီးေတာ့လွပတင့္တယ္မႈကုိ အေရာင္ေတာက္ေစပါတယ္။
အရြယ္လည္းေရာက္လာတဲ့မစုစုလတ္ဟာ မိဘေတြရဲ႕၀င္ေငြကုိ
တစ္ဘက္မွကူညီၿပီးရွာေဖြေပးခ်င္တဲ့ အတြက္ စက္ခ်ဳပ္ပညာကုိသင္ယူခဲ့ပါတယ္။
ဒီပညာနဲ႔ပဲ မိဘ၀င္ေငြကုိ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကရွာေဖြၿပီး မိဘေက်းဇူးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။
အလုပ္အကုိင္ေလးကလည္းရွိ၊ ရုပ္ရည္ကလည္းေခ်ာ၊ သေဘာမေနာကလည္းၿဖဴဆုိေတာ့ သူကုိ
လွမ္းၿခဴဖုိ႔ၾကိဳးစားေနၾကတဲ့ ကုိကုိလူပ်ိဳကာလသားေတြကလည္း
၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေအာင္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ရာဇင္ဆုိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္း
အပါအ၀င္ၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ရာဇင္ဟာ စုစုလတ္ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္ကုိသြားတုိင္း
လမ္းမွေစာင့္ၿပီး ပုိးပန္းေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရုိးသားၿဖဴစင္ေၿဖာင့္မတ္တဲ့ စုစုလတ္
ကုိ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္ၿဖင့္ ခ်ိဳၿမရႊင္ၿပတဲ့ ရည္းစားစကားမ်ားေၿပာၿပီး
စုစုလတ္ရဲ့အခ်စ္ကုိ ရယူ နုိင္ခဲ့ပါတယ္။
အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလးစုစုလတ္ဟာ ရာဇင္ရဲ႕အခ်စ္ကုိ လက္ခံရယူၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့
ရာဇင္ဟာမစုစုလတ္အေပၚ အလုိလုိက္အၾကိဳက္ေဆာင္ကာ အစြမ္းကုန္ယုယၾကင္နာမႈမ်ား
ေပးစြမ္းခဲ့
ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မစုစုလတ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ အမွတ္တရပစၥည္းေလးမ်ားကုိ
၀ယ္ေပးေလ့ရွိခဲ့ၿပီး အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳမ်က္ႏွာထားေလးနဲ႔ အၾကြားပုိျပခဲ့ပါတယ္။
မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကုိဘယ္လုိေၿပာရမယ္ ဘယ္လုိခ်ဥ္းကပ္ရမယ္၊
ဘယ္လုိၿမဴဆြယ္ရမယ္ဆုိတာကုိလည္း ကြ်မ္းက်င္ပုိင္နုိင္ၿပီး မိန္းမက်မ္း
ေက်ထားပုံလည္းရပါတယ္။
ရာဇင္နဲ႔မစုစုလတ္ဟာ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္သိပ္ခ်စ္ၾကေပမဲ့ မတူညီတဲ့ျခားနားခ်က္ေတြ
ရွိခဲ့ၾကပါတယ္ အဲဒါကေတာ့ လူမ်ိဳးလည္းမတူ၊ ဘာသာကလည္းျခားနားလုိ႔ေနပါတယ္။
မစုစုလတ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္စစ္ျဖစ္တဲ့မိဘနွစ္ပါးက ေပါက္ဖြားလာတဲ့
ၿမန္မာအမ်ီဳးသမီး
ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇင္ကေတာ့ ၿမန္မာလူမ်ဳိးလည္းမဟုတ္သလုိ ဗုဒၶဘာသာကုိ
ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္
သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလုိမတူညီတဲ့ ျခားနားမႈေလးေတြေၾကာင့္
မစုစုလတ္မိဘမ်ားကလည္း
ရာဇင္နဲ႔သေဘာမတူခဲ့သ လုိ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း ရာဇင္နဲ႔လက္ထပ္ဖုိ႔
ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ရာဇင္က မစုစု လတ္ကုိ "လူမ်ဳိးမတူ ဘာသာမတူတာနဲ႔ ကုိယ္တုိ႔နွစ္ေယာက္
ေဝးရမယ္ဆုိတာ လုံး၀မျဖစ္ေစရဘူး။ ငါလည္းငါႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ ကုိးကြယ္မယ္။
မင္းကုိလည္း မင္းႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ လြပ္လြပ္လပ္လပ္
ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခြင့္ေပးမယ္"ဆုိၿပီး အာမခံခ်က္ ရဲရဲတင္းတင္းေပးလုိက္ပါတယ္။
